Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Zij zagen de tooverheks niet: maar op slag van twaalf uren ontsloot de slapende hare blinkende oogen en begon zweetend en met een schrikkelijk gorgelgeluid tegen een onzichtbaar voorwerp, dat op hare borst liggen moest, te worstelen en te vechten, en een zoo akelig gelaat te krijgen, dat de twee vrouwen van benauwdheid de kamer waren ontvlucht.
De beide "mécanos", die eindelijk uit de garage waren opgedaagd, zweetten van ergernis en benauwdheid midden in al dat hinderend volk, dat daar als een inerte en onverdrijfbare massa omheen stond. Zelfs toen alles klaar was en ik aan het stuur van den snorrenden wagen zat, schenen ze niet te begrijpen, dat ze uit den weg moesten gaan om niet omvergereden te worden.
De wind was weer naar het noordwesten teruggeloopen; het water, dat aan boord en over ons heen woei, was lauw als melk; de donkerheid en drukkende benauwdheid van de lucht waren in korten tijd over, doch de kracht van den windstoot was zoo hevig, dat bij het invallen het schip over zij helde met zijne lijbatterij te water.
"Hij heeft de koorts.... Zeker door de benauwdheid!... Ga wat loopen!... Heb je hoofdpijn?..." hoorde hij zeggen.
De benauwdheid van de Dichter vermeerderde bij het dwingend bevel, met moeite kon hij de harp in de hand blijven houden, want hij beefde zodanig dat de snaren van het speeltuig, zijn klederen rakende, een geluid gaven en enige twijfelachtige tonen in het oor der beenhouwers zonden; dit vergrootte hun lust nog meer. "Wilt gij spelen of zingen?" riep Breydel.
Alsof die slag het vermogen van de jongeling had uitgeput, stortte hij achterover te gronde en bleef gevoelloos nevens de vrouwen liggen. De soldeniers hadden zich ogenblikkelijk om hun gewonde makker geschaard en ontkleedden hem tussen ijslijke wraakkreten en verwensingen. Terwijl weende de oude vrouw in de grootste benauwdheid, en smeekte in de Franse taal om genade.
Mathilde was bleek van opkomende benauwdheid. Haar blikken dwaalden, alsof zij ergens zocht, wat er nu met haar gebeuren zoû. Jozef bedacht zich, hij keek Emilie aan als om haar te vragen, wat zij dacht, dat hij nu moest doen. Daarop wilde hij, dat Mathilde zijn arm zoû nemen. Steun op me, dan zal ik je naar boven brengen. Vijf minuten later was Jozef te-rug.
't Regende nog, dat het goot, dus moesten wij onze toevlucht nemen tot het priëel, wat wij ook deden. Maar nauwelijks hadden mijn drie vrienden zich van benauwdheid op de banken uitgestrekt, waar zij lagen te zuchten en te stenen, om zelfs een bevroren hart te doen smelten, o heden, daar kwam mevrouw van Koorde aan, die eens kwam zien, wat haar zoontje uitvoerde.
Ze waren er met haar twaalven, de meesten jong, allen "kellnerin" en dansvoorwerp voor bezoekers, die er een "consumptie" voor over hadden. Ze was mooi gevormd, heel jong, met een bleek-ernstig gezichtje. De donkere oogen stonden daarin groot en stil, vreemd aan de herrieachtige benauwdheid van het danslokaal.
Ze staart hem maar altijd aan. Haar hart wordt lichter en lichter. Dit moet beterschap zijn. De laatste hoestaanval ging niet met benauwdheid gepaard, en na dien tijd is hij zoo stil tevreden geweest, als gevoelde hij zich zeer welbehaaglijk. Beterschap.... Voor het eerst durft ze er aan denken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek