Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
Terwijl hij sprak, bibberde een ongemeene glans tusschen zijne pinkende wimpers en hij wendde geen enkele maal zijne blikken naar Vere, die al dieper op het tafeltje leunde en, mijmerend, de muziek van die forsche stem te beluisteren zat. Pastoor Doening kuchte zoetjes. Het was hem duidelijk dat Lieven Lazare een van zijn hevigste luimen had en dat het niet geraadzaam was hem hierin te storen.
Hij klopte zooals wij hadden afgesproken, en wij lieten hem in. Ik kom zoo laat, zei hij fluisterend, omdat ik op de gedachte kwam, Habulam eens te beluisteren. Hij gaf aan alle bedienden last om te gaan slapen; daarna sloop hij met Humun naar de koornschelf. Ze zijn er alle twee daar juist ingekropen. Wij weten dus, waar wij nu aan toe zijn.
Dat had ik zoo graag willen weten; maar ik kon hem niet bespieden noch beluisteren, want ik mocht te paard hem niet volgen, daar hij mij dan zeker zou opgemerkt hebben, en te voet ging ook niet, omdat ik niet loopen kon. Maar een ding kon ik, als me een oogenblik tijd werd gelaten: zijn geweer voor mij onschadelijk maken. Het hing aan zijn zadelknop.
Kunnen wij den dichter beluisteren en zijn fluisterende gedachten voor ons gehoor opvangen, wanneer hij tegenover Irene, het in zijn jeugd verlaten ideaal, en Maja, de wereldsche levensgenoote, gemeenschap houdt met zijn ziel?
Dát zal me nu eens een waar feest zijn!" »Nu dan", hernam het meisje. »Maar stil eens .... kan geen mensch ons hier beluisteren?" »De heeren en dames dáár misschien!" grinnikte de snaak, met een handgebaar naar het kerkhof. »Haha! Die zullen er toch niet veel van navertellen!" Justus hoorde het frommelen van papier, en daarop Mary met koddige deftigheid lezende als volgt: Mejuffrouw!
Het vermoeden, dat een ontmoeting tusschen een Frieschen monnik en een duivelskunstenaar zeker niets goeds kon beteekenen, gevoegd bij een nieuwsgierigheid, welke èn de betrekking des paters tot Madzy èn de geheimzinnige taal van Barbanera eenigszins verschoonlijk maakten, deed hem een besluit vormen, 't welk hij zich te voren of in andere omstandigheden zou geschaamd hebben, en 't geen hem zelfs op dit oogenblik een blos op het aangezicht jaagde: dat namelijk, van het onderhoud dier beide personen te gaan beluisteren.
En de eisch, die ook thans tot uw ziel en tot de mijne komt, is maar, om zoo onzen weg aan te stellen, en zoo rusteloos door den Middelaar tot de gemeenschap van het Eeuwige Wezen door te dringen, tot onze ziele het weer beluisteren mag: »Gij zijt mijn kind, gij zijt mijn uitverkorene!« en dat het als een echo onzer ziel op die stemme weerklinkt: »Abba, Vader!«
Maar het is beter, hierbij aan Harpocrates te denken: anders mocht soms de een of ander ons beluisteren bij het verhaal van dingen, die Momus zelfs niet straffeloos wereldkundig heeft gemaakt. Overal wordt de kruiderij der Zotheid gevonden.
Ze wilde een forsig gezegde beluisteren, den vurigen toets van mannelijke armen belijden, ze wilde zich verdedigen met hare tastende handen en toch overwonnen worden.... Ze viel neer op haren stoel, sidderend en hijgend. Ze dacht aan Sebastiaan, hoorde nog het zoeterig gefluister zijner liefde, zag nog het vroom gebaar zijner kunstige lippen, en zijne oogen, diepe en stille, zijne blauwe oogen.
Maar spreek zacht, bid ik u. Men kon ons beluisteren, en...." "En men zou nog niets verstaan," viel Bos in, "zoolang de vrienden beneden zoo luidruchtig blijven, dat onze woorden door hun gezang gesmoord worden. Ik spreek niet van het bewaren mijner geheimen; ik vraag, wat uw bezoek op een zoo ongelegen uur, wat de juweelen te beduiden hebben, die ik op de tafel zie?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek