United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Waar is het vuil, daar ik mijn snuit niet mag insteken? .... Kijk zoo boos niet, om een grapje, kind; we zijn hier al grapjesmakers ondereen, niet waar, monsieur du Bessy? Zeker, beaamde mijnheer du Bessy, die zich allengerhand op vasten grond voelde; en die booze blik van mevrouw strookt allerminst met het rein-palladisch profiel, dat, geloof ik, zij Minerva zelve ontstolen heeft ....

Ja, 'n mensch weet nooit wat er gebeuren kan, beaamde Snepvangers nederig en treurig, zoo 'n goede man... Het buitenleven is toch niet zoo schoon als men denkt... Voor mij is het niks... ik ben niet bang... Ik ben heelemaal van streek... 't heeft me danig gepakt. We zullen maar gauw koffie drinken, meende Madame. Elk der huisgenooten was als ontlast.

»Al ware het slechts in het belang van onze herberg, die zoover ik weet nog steeds sedert den dood van mijn vader door de bewoners en de vreemdelingen gewaardeerd wordt...." »Zeker.... Joël, zeker!" beaamde de zorgzame Scandinavische huisvrouw. »Is het nu niet onze plicht, die waardeering te rechtvaardigen door voor de herberg het aanzien te behouden, waarin zij aan ons achtergelaten werd...."

Toch, roovers, zoo ik bekend mij maakte, zouden misschien mij zilverasters kunnen zoeken en ik zoû voor losprijs mijzelven weêr worden.... Roovers zouden voor losprijs Charis vrij zeker laten.... Bliksemsnel bedacht ik dit alles, tevens beducht of zij ruw geweld mijn aangebeden bruid zouden kunnen doen.... Tot ik hunne woorden hoorde: Deze nacht dus? Ja, beaâmde wie hun hoofdman scheen.

Ik ben bij Gymnazium, niet waar? Ja, beaâmde de dikke voormalige, met vetten glimlach, beleefd terug. En gij zijt de dominus? Die ben ik. Ik heb uw hulp noodig, Gymnazium.... Ik heb bij mijn troep op dit oogenblik geen kapper. Kunt gij mij helpen met de kapsels voor mijn komedianten, die geen masker dragen? Over drie dagen is de eerste voorstelling in het Theater van Pompeïus....

Mijn 'n zorg! Maar ik kan je met een woord van waarheid verklaren, dat de luitenant ons heel pertinent bevel gegeven heeft om zoo tegen je tekeer te gaan; niet waar, Pronkert?" "Ja"; beaamde deze; "hij zei: jullie bent veel te zacht voor dat ontuig! Ik verkies dat je een beetje den beest speelt en ze 'reis frisch uitvloekt en niet met alles tevreden bent. Dat waren z'n eigen woorden.

Ze bedaarde echter subiet, zich peiselijk opheffend in de wijde golving van haar leed, en beaamde stille: Ja, de tijd zal 't uitwisschen.... Ze verliet zonder groeten de eetplaats en tort langzaam de trap op.

"Ja!" antwoordde Piet Bathory met vastberaden stem. "Dat getuig ik volgaarne!" "Ja!" herhaalde Luigi Ferrato, even onwrikbaar. "Ook ik ben gereed dat te getuigen!" "Zij hebben den dood ten volle verdiend!" vervolgde de eerste plechtig en ernstig. "En iedere aanspraak op medelijden of genade verbeurd!" beaamde de andere.

»O! het is alleen die wolk," zei een harer ooms. »Van die hebben wij niets te vreezen. Zij zal spoedig opgelost worden...." »Of zij spoedt sneller dan de zon voort," beaamde Olivier Sinclair, »en zal vóór haar achter den horizon verdwijnen." »Maar is de wolk de voorloopster niet van een mistbank?" vroeg miss Campbell. »Dat zullen we moeten afwachten."

En als de onderneming lukt, zal ik je zooveel geld geven, dat je een eigen huisje kunt koopen...." »Ver in de Oeloe, heer?" vroeg Marti verschrikt. »Bij de koppensnellers?" »Juist," beaamde Kees. »Maar jij en ik kunnen toch de koppensnellers wel aan? Wat beginnen ze tegen mijn nieuwe revolver, die zesmaal achtereen kan schieten? En je weet, Marti, elk schot is raak!"