Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Mevrouw Muller Belmonte ging voort: »'t Grootste deel van mijn leven heb ik geleden onder een despoot van een man, die mij iederen dag door zijne opvliegendheid deed beven. Hoe dikwijls heeft mij dat ongelukkig huwelijk berouwd. Ik leefde heel gelukkig te Deventer bij mijne ouders. Mijn papa was een braaf dokter. We hadden het niet ruim, maar we konden toch bestaan.
Tegen 't einde van den maaltijd liet fee Goed-Hart haar blik door de zaal gaan. "Waar is uw kleine jongen?" vroeg zij aan Deugniets moeder, die deze vraag al onder vreezen en beven verwacht had.
Maar ik ben er hem erkentelijk voor, omdat hij me die dagen van weleer zoo levendig vóór den geest brengt: toen kwam de weleerwaarde dikwijls bij ons thuis, en at ook aan mijns vaders tafel." De dominikaan keek steelsgewijze naar den Franciskaan; deze zat te beven.
Zoo trekken wij niet zelden onze warme gevoelens het koude harnas der krachtbetooning aan, waarin zij beven en bibberen, en verbergen de lieve trekken onzer zachtaardigheid achter eene harde grijns, opdat wij toch vooral leelijker zijn zouden. Bloodaards! niet te ver met deze huichelarij!
Ik bevond mij aan hare zijde en greep hare hand. "Gij hebt mij lief, niet waar?" "Ik! wie heeft u dat gezegd?" "Mijn oom Lazare". Zij bleef verslagen staan. Hare hand begon in de mijne te beven. Ziende dat zij weg wilde loopen, vatte ik ook hare andere hand.
"Ik bid u, Vrouw," viel Maria in, "verban die nare schimmen. Gij doet mij beven! Uw vader leeft; gij zondigt grovelijk door die vertwijfeling. Vergeef mij deze stoute woorden." Machteld vatte de hand van Maria, en drukte dezelve zachtjes, als om haar te doen begrijpen dat die woorden troostend voor haar geweest waren.
Jacques trok de gordijnen van het bed open en sloeg het laken, waarmede het gelaat van de doode bedekt was, weg. Zijn hand begon te beven en een half-verstikte zucht steeg uit zijn borst op. "Breng de kaarsen eens hier," riep hij zijn vriend toe, "en houd den bak eens vast."
Dadelijk waren ze terug, nestelden zich weer tegen mij aan en langzamerhand werden ze weer rustig, doordat mijn handen, zonder beven, kalm hun flanken streelden.
Zeg mij nu zelf, wat u het geluk en de rust uws harten kan wedergeven. Ik zal mij geheel aan uw wil en rechtsgevoel onderwerpen." Stipan Arkadiewitsch gaf den brief terug en zag zijn zwager twijfelachtig aan, daar hij niet wist, wat hij zeggen zou. Dit zwijgen werd beiden zoo onbehagelijk, dat Stipans lippen begonnen te beven, terwijl zijn blik op Alexei Alexandrowitsch bleef hechten.
En ach! de lippen der oude vrouw begonnen te trillen, hare handen te beven, hare oogen zich te benevelen met eene vochtigheid, die zij er sinds lange, lange jaren niet meer in had voelen opwellen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek