United States or Lesotho ? Vote for the TOP Country of the Week !


Geen wonder dat dit brokstuk van een standbeeld de algemeene aandacht trok, en zelfs eene omwenteling in de kunst bewerkte; Michel Angelo dweepte er zoo zeer mede, dat hij zich zelf een leerling van den Torso noemde, en zich ook werkelijk naar dit voorbeeld vormde.

»Ohé, Angelo!" riep ik: »Va bene?" Ik schrok van mijn eigen geluid. Het klonk zoo satanisch. Even bleef het stil. Toen vernam ik onder mijn venster de stem van eenen gelukkige, die mij toefluisterde: »Ah Signore, mille, grazie! Va bene, si si! Va benissimo, Signore! va benissimo!" Eene min in den mist.

Neem mij in hecht'nis, schaapskop, als gij durft. ANGELO. Hier zijn de kosten, man; neem hem gevangen. Mijn eigen broeder spaarde ik niet, als hij Mij zoo in 't openbaar te schande maakte. GERECHTSDIENAAR. 'k Neem u in hecht'nis, heer. Gij hoort de klacht. ANTIPHOLUS VAN EPHESUS. Ik onderwerp mij, tot ik borgtocht stel.

Zoodra het ontbijt genuttigd, en de voormiddagwind, de Sovére, die uit den Alpen blaast, met genoegzame kracht doorgezet was, heesch Angelo zijn zeil. »Evviva!" riep hij, toen het doek zich sierlijk bolde, en onze sloep, voor den wind zich neigende, als eene meeuw over het water begon te scheren: »Evviva la vita!" leve het leven!

Opeens stond hij stil, vestigde op mij eenen vragenden, weifelenden blik, bedacht zich even, legde zacht zijne hand op mijne mouw, en richtte op gedempten toon het woord tot mij. »Signore", sprak hij: »ik geloof niet dat gij Katholiek zijt." »Inderdaad, Angelo" stamelde ik.

Het was middernacht toen zij daar aankwamen, en toen het dag werd, was hij, zooals hij het gewenscht had, getuige van de vreeselijke gebeurtenissen, die volgden, den dood van den Konstabel van Bourbon, de vlucht van den Paus naar het Kasteel St. Angelo, den moord op de inwoners en de drinkgelagen der overwinnaars.

Ga gij naar huis, En haal den ketting; die is nu wel klaar; En breng hem, bid ik, met u in den Egel; Want dat is 't huis; dien ketting schenk ik nu, Al waar' het enkel om mijn vrouw te plagen, Aan onze gastvrouw; beste heer, maak spoed. 'k Werd in mijn eigen huis niet opgenomen, En klop nu elders aan om onderkomen. ANGELO. Gij ziet mij ras daar bij u, binnen 't uur.

DROMIO VAN SYRACUSE. Loop, meester, loop; ga, red u in een huis, In 't klooster hier; vlucht, of wij zijn verloren! ABDIS. Stil, menschen! Wat is 't doel van dezen oploop? ADRIANA. Mijn van 't verstand beroofden man te halen. Ach, laat ons in, opdat wij hem weer binden En ter verpleging voeren naar zijn huis. ANGELO. Ik wist wel, dat hij in de war moest zijn.

Hier stond Michaele Angelo, daar Dante met den lauwerkrans om de slapen, Alfieri, Macchiavelli: naast elkaar rusten hier de groote mannen, die de trots van Italië zijn . Het is een prachtige kerk, veel schooner, al moge zij ook niet zoo groot zijn, dan de marmeren dom te Florence.

De arme jongen liep zoo hard, dat hij eindelijk heelemaal buiten adem was; hij hield bij de kerk, waarvan de groote deur zich des nachts voor hem geopend had, stil, en trad deze binnen. Alles straalde hem toe, de knaap knielde bij het eerste graf aan den rechterkant neer; het was het graf van Michaele Angelo, en al spoedig snikte hij luid.