Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Ik had niet verwacht Joan, dat gij het eerste uur, dat wij ons na zoo een lange afwezigheid, terugzien, zoudt besteden, met mij een beschuldiging te doen hooren, die mij, zoo zij gegrond ware, in mijn eigen oogen vernederen zou." Joan gevoelde dit verwijt, stond op en wandelde de zaal op en neder. "Ulrica!" zeide hij, na eenige oogenblikken zwijgens: "die Ambtman is u niet waardig!" "Joan!
"Geloof mij, ik gevoel uw toestand, ik schat de opoffering, die gij wellicht zult doen, op haar waarde; doch ik bezweer u, bij uw geluk, overdenk den stap dien men u wil laten doen, nog eenmaal ernstig en bedaard: en vooral.... tracht berichten in te winnen omtrent den Ambtman, nauwkeuriger dan gij tot nu toe hebt kunnen bekomen.
"UEd. spot er mede," hervatte de vreemdeling: "maar...." "Vaarwel Pater! Goede reis naar Brussel! en mijn gebiedenis aan den Aartshertog," zeide de Ambtman, willende heengaan. "Sta! gij dwaas!" zeide de Pater, hem met een forsche vuist terughoudende: "gij zijt immers te ver gegaan om terug te krabben.
Kom, kom, Heer Ambtman! tot zulke uitersten zal UEd. niet komen: er wordt immers maar één woord van mij vereischt, en gij komt met mij op de gerichtsplaats: wel is waar, ik word opgehangen, en UEd. onthoofd: dat is niet meer dan billijk en een privilege, dat u rechtmatig toekomt.
"Kent UEd. den man, die hier afgebeeld is?" vroeg Joan, hem op de schilderij wijzende. De Ambtman vertrok geen gelaat, maar zeide zeer bedaard: "Dat verbeeldt, zoo ik wel heb, den Prior Frederik van Reede." "Gewis; doch heeft UEd. nooit iemand gezien, die tot model dezer beeltenis zou hebben kunnen dienen?" "Neen," antwoordde Mom, droogjes: "en UEd.?"
"Wij zullen zien," zeide de Baron: "de Heer Ambtman komt hier, dan kunt gij zelf uw verzoek doen. Verlangt gij Den Haag te zien?" "Mijn vrouws vaôder woont er, bij de Gravin van Falckestein."
Aller oogen vestigden zich weder op den Ambtman, van wien men verwachtte, dat hij eindelijk door een krachtig antwoord den vreemdeling uit het veld zoude slaan; doch hij scheen zijn gewone tegenwoordigheid van geest geheel verloren te hebben, en met wankelenden gang trad hij naar den Vicaris toe. "Mag ik u," vroeg hij met een bevende stem, "om een oogenblik onderhoud verzoeken?
"Heer Baron!" ving hij aan: "Ik heb zooeven een gesprek met uw bekoorlijke dochter gevoerd." Hier stond Joan op en wilde zich verwijderen. "Verschoon mij, Jonker!" vervolgde de Ambtman: "uw bijzijn is hier noodzakelijk: ik zeg, ik heb aan de beminnelijke Ulrica mijn hoop, mijn inzichten te kennen gegeven.
En reeds drong menigeen op den Ambtman aan, om door daden klem aan zijn woorden te geven. "Ik stel u verantwoordelijk voor de gevolgen," kraaide Claes Gerritsz zijn schrille stem tot den hoogsten toon verheffende welken zij bereiken kon; "denkt om het artikel: al zoo wie een Schout, Schepen ofte anderen 's Graven Ambtman, door woorden, bedreigingen ofte daden zal beleedigd hebben...."
"Ik wel," zeide Joan: en met een diepe buiging verliet hij de zaal, terwijl hem Ulrica, met bevreemding, ja met een soort van angst, of het hem ook in het hoofd schortte, en de Ambtman, met den spotachtigen blik, die hem sedert zijn komst niet verlaten had, en met een innerlijk genoegen van den jongeling verschalkt te hebben, naoogden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek