Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
"Ik ben er zelf geweest," zeide Bouke: "Zijn edele zal dadelijk hier zijn." "Goed," hernam Reede: "er moet terstond iemand te paard naar Tiel gaan om den Ambtman van alles bericht te geven: breng den Jezuïet in den kelder rechts af, en laten al de brave lieden, die het hunne hebben gedaan om hem te krijgen, bij mij in de benedenzaal komen: laat Roelof mij daar wat papier en pennen brengen."
Indien UEd.-Gestr.," vervolgde hij, zich tot den Fiskaal wendende, "echter begrijpt, dat ik hier in gevangenschap moet blijven, zoo wees overtuigd, dat ik niet zal trachten te ontsnappen." "Zeer gelukkig," zeide Bleiswyk: "er zijn er ook genoeg ontsnapt in de laatste dagen." "Mag men niet weten," vroeg de Gravin, "waarvan de Heer Ambtman beschuldigd wordt?"
Ik begrijp, dat men, na zulk een lange afwezigheid, elkaar veel te vertellen heeft." Hier hield hij zich, als wilde hij weder vertrekken. "Wees zoo goed en blijf, Heer Ambtman!" zeide Ulrica hem een zetel aanwijzende: "mijn broeder en ik zullen nog genoeg gelegenheid hebben elkander te spreken: daarenboven hebben wij thans niets te zeggen, dat geen derde hooren mag."
"Die was slechts voorwaardelijk," hernam de Vicaris: "indien de Ambtman zich geschikt achtte om mijn pleegdochter gelukkig te maken." "Welnu? en dit heeft hij plechtig beloofd," zeide Reede. "Beloofd?" herhaalde Vader Ambrosius: "Heer Ambtman! durft gij in mijn tegenwoordigheid die belofte herhalen? Bedenk u wel! en luister naar hetgeen ik u vraag.
Alleen de gedachte, dat zij, door den Ambtman te huwen, aan een kinderplicht voldeed, en dat het offer, 't welk zij bracht, Gode welbehaaglijk wezen zou, was in staat geweest, haar het opgewonden gestel tot bedaren te brengen en haar het vaste voornemen te doen opvatten, zich gedurende de verlovingsdagen zoodanig te gedragen, dat haar aanstaande gemaal geen redenen hebben mocht, over haar gedrag ontevreden te zijn.
"Ik ben te Mulheim niet geweest," viel hem de jongeling in: "ik heb geen brief van Van Dyk noch van iemand anders ontvangen: ik weet van uw voornemen niets, en ik zou niet in dit huis gekomen zijn, ware ik niet door den Ambtman ontboden geweest."
Ulrica zag, op het hooren van dezen zonderlingen en ongevergden raad, haar kamenier aan met een ontevreden en verwonderden blik, haalde de schouders op en vervolgde haar weg zonder een woord te spreken. Magdalena liet zich echter hierdoor niet afschrikken. "Verbeeld u, Freule!" ging zij voort: "dat die Spanjaard en de Heer Ambtman elkander bij uw vader aantroffen.
Echter, zoo UEd. noodig oordeelt, mij, na deze betuiging, nog de eer aan te doen van mij uw familiegeheimen mede te deelen, ben ik bereid naar u te luisteren." "Juist! juist, Heer Ambtman!" antwoordde Reede: "gij moet alles weten, want al zijn uw gevoelens omtrent mijn Ulrica nog zoo edel, omtrent mij zoudt gij wellicht van meening veranderen, zoo ik niet met open kaarten speelde. Dan ter zake.
"Mij dunkt," zeide de Predikant gebelgd, het smeekschrift weder terugnemende, "die vraag is vrij onnoodig, als men het stuk gelezen heeft." Op dit oogenblik traden sommige andere genoodigden de zaal in, en niet lang daarna ook de Ambtman, op 't kostelijkst als bruidegom uitgedost.
"En ik," zeide Joan, den Ambtman ernstig aanziende, "ben u, Ambtman! kleinen dank verschuldigd, dat gij, dus ongevergd, hartsgeheimen niet alleen hebt uitgelokt, maar zelfs aan den dag hebt gebracht, welke èn de Freule van Sonheuvel èn ik in de eeuwige vergetelheid hadden gewenscht te begraven."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek