Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Reeds haalde ik de riemen in, en liet Dolf alleen nog maar met de zijne spelen; reeds gaf ik mijne aanwijzingen aan Pieter, hoe hij het roer moest wenden om de kom in te draaien, toen de liefderijke Amelie eensklaps aan den rechter-oever een plantje of zes nog laat bloeiende vergeetmijnieten in 't oog kreeg en uitriep: "Och, mijn lieve mijnheer Stastok, wilje me een groot plezier doen, stuur dan reis even naar die vergeetmijnietjes; ik ben dol op vergeetmijnietjes!"
De mijnheer, jaloersch als een tijger, vloog naar mademoiselle Amélie en zeide tegen haar, dat hij het uitstekend vond, dat zij den avond in zijn gezelschap doorbracht. Om acht uur snelde Mimi naar de plek, waar Rodolphe op Amélie zou wachten.
Al beneden schelmpjes?« vraagt haar vader, die juist binnenkomt. »Alles belangstelling beste Henk, pure belangstelling in het groote nieuws, dat we verwachten.« »Zag ik Jan de stoep afgaan, Amélie? Met één sprong was hij op straat.« »Hij vroeg mij verlof om naar Mevrouw van Loon-Egidius te gaan, eer ik mij nog bedacht had, holde hij de gang al in. Wat zal Mevrouw wel van ons denken?«
En hij begon mademoiselle Amélie het hof te maken en verzekerde haar, dat zij het mooiste meisje op aarde was. Amélie vertelde Mimi van haar bezoek aan Rodolphe. "Wat zegt hij? Wat doet hij?" vroeg Mimi. "Heeft hij over mij gesproken?" "Geen woord. Hij heeft je reeds heelemaal vergeten.
En 's avonds praatte-die uren en uren met z'n vrouw en met Amélie. Al wat vogel was, passeerde de revue. Eerst nù zag-ie wat de gevleugelde dieren 'n prachtbeesten waren, wat 'n toekomst de Vliegende Mensch had.... Midden in die schoone overwegingen kwam de kist als 'n bom. In de knutselkamer, boven, met 'r geleerde uitstalling van fleschjes en potten, werd ze ontpakt. Eerst viel de inhoud tegen.
De jongen was op een voetenbank gaan zitten, bij Cecile: Mama, laat mijn muziek toch liggen. Amélie zette zich bij Cecile. Is Christie beter? Hij is vandaag wat opgewekter. Gelukkig maar ... Kende je Quaerts niet? Neen. Niet? Hé! Hij komt dikwijls hier. Cecile zag door de open schuifdeuren naar de speeltafel. Twee bougies brandden er.
"Laat u 't hoofd nog niet hangen. We zièn beneden toch niks." "Als we wat zagen, zou 't nòg schriklijker zijn," snikte mevrouw. "Heeft u erge honger?", vroeg Amélie na 'n poos om te tróósten. "Niet meer," zei mevrouw over
Het is niets! fluisterde zij terug, toch even gekrenkt in haar sensitivisme, door de onverwachte ontmoeting met dien vreemde, dien zij zich niet herinnerde ooit bij Dolf gezien te hebben, en dien zij nu zag opstaan waar hij zat met de oude mevrouw Hoze, Dolfs oud-tante met Amélie en haar beide meisjes, Anna en Suzette.
O, neen, ze wist het niet! Amélie had wel gelijk: men wist nooit iets, nooit! Ze was dien dag zoo gelukkig geweest, ze had zich weêr teruggevonden, diep in het mysterie van haarzelve, in de essence harer ziel; ze had haar gedroom om zich heen zien wolken als eene apotheoze; ze had veel liefde voor hare kinderen in zich gevoeld.
Amelie! je moet het niet te veel op de maan gooien, hoor!" Amelie zuchtte over haar broeders ongevoelig hart. Nog een slag of vijftig en wij waren aan de boerderij. Wij stapten aan wal, tot niet weinig genoegen van Pieter, die van de riemen en van Amelie verlost was. Het eerste deed hem evenwel bijna nog meer genoegen dan het laatste.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek