United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Als je er aan gewend bent, zijn onze namen volstrekt niet onwelluidender dan die de menschen op aarde dragen. Verder behoor je te weten dat we elkaar hier allemaal bij den naam noemen en met jij en je aanspreken. Ook dat is eenvoudig en went gauw. Het maakt den omgang gemakkelijker en aangenamer, en neemt volstrekt de achting voor elkaar niet weg.
En zeg hem maar: van nu af aan geene vriendschap meer; en gij, die den stille en den fijne zoo uithangt, kunt ook maar uit mijn huis blijven. Als mijne dochter u nog durft aanspreken, steek ik ze voor haar leven lang in een klooster. DE MOEDER, met spotternij. Maar hoe kan een mensch van vijfenveertig jaar toch zoo zagen! Wanneer zullen wij nu eens weten, wie er dood is?
Arme, verstikte schepsels! Hoe houden ze zoo'n kleeding uit bij zulk weêr! Een der vier dames was goed bekend bij de vrouwen van Mostar, maar op straat mochten die niet met haar praten, en zij mocht haar ook niet aanspreken.
Ik heb de Aprilbeweging met leede oogen zien ontstaan, maar nu het nieuwe ministerie er eenmaal is, zou ik in uw plaats geen critiek oefenen over benoemingen. Dat is de weg niet door een jong, talentvol ambtenaar in te slaan. Weet je, wat je hadt moeten doen? Je hadt den nieuwen referendaris moeten opzoeken .... nader kennis maken.... Laat ons te zaam Van Reelant eens aanspreken...."
AUNE. Des te erger, meneer. Juist daarom zullen ze thuis niet u de schuld geven; zij zullen er mij niet over aanspreken, want dat durven zij niet; maar ze zullen naar me kijken als ik het niet merk, en denken: dat zal zeker wel verdiend zijn. En ziet u, d
Op zulke oogenblikken nam de binnengekomene maar stilletjes de vlucht, en niet voordat de strik weer vroolijk op het bezielde voorhoofd rustte, durfde iemand Jo aanspreken.
Dat men de monniken dadelijk opknoope in hunne schuur, en dat men dien Vlaming voor mij brenge, nadat hij hun halsrecht bijgewoond heeft. We zullen eens zien of hij mij zal durven zeggen, dat ik slecht deed. Alle duivels! waarom zijn hier nog potten en glazen van doen? En met groot gerucht sloeg hij de bekers en het vaatwerk kapot, en niemand durfde hem aanspreken.
Als 't weer gebeurde, zou hij nu bepaald heel anders doen. Hij zou haar dadelijk aanspreken, haar zeggen dat ze mooi was, dat hij aldoor aan haar dacht. Maar 't gebeurde niet meer. En ook minder dan vroeger zon hij op plannen om haar te ontmoeten. Dat was nu al 's gebeurd, de aantrekking van 't ongekende bestond er niet meer voor. 't Was al 's gebeurd, en wat had 't hem toen gegeven? Niets.
Zij moest nu wel is waar haar speelgenoot met "juffer" en "u" aanspreken, maar onder vier oogen kwam nog wel eens het vertrouwelijke Lisette over haar lippen en menigen zomeravond zaten zij hand in hand in het jasmijnpriëel, evenzoo als toen zij kinderen waren.
Aardige groepen jonge meisjes wandelen alleen, elkaar den arm gevende, rustig op en neder; de jongelieden komen haar groeten en aanspreken, zonder dat daarbij eenige gedwongenheid heerscht. Het spelen met den waaier en de taal herinneren geheel aan Venetië; zelfs de atmosfeer en de gesternde hemel doen mij denken aan zoo menigen liefelijken avond, in piazza gesleten.
Woord Van De Dag