Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Den ganschen dag zag men de matrozen op het strand druk in de weer met het maken van allerlei toebereidselen eer zij zich overgaven aan onmatigheid. De tent werd opgeslagen, vuur aangelegd, al het van boord meegenomene aan wal gerold en behoorlijk opgeborgen. Later zag men ze zitten middagmalen en toen werd een van de vaatjes wijn aangesproken.
Even voor het hôtel bleef zij stilstaan en zij zeide, zich beheerschende gedurende dien oogenblik: Frank, zeg het me oprecht: vindt je het niet verkeerd van me, dat ik je heb aangesproken? Ik was het niet met mezelve eens of ik het doen zoû, maar ik woû zoo graag mijn ongelijk bekennen en je om vergeving vragen.
"Sta haar een week toe," zeide haar vader tot hem. "Zij is zichzelve niet." "Nu goed, een week dan, maar niet meer," antwoordde hij. "Ik heb nog een andere voorwaarde te maken," hernam Beatrice. "Gij moet mij allen zweren, dat geen woord hiervan over uw lippen komt; dat ik in die week niet gekweld of gedrongen of door iemand uwer over dit punt aangesproken zal worden.
In één dezer plaatsen, waar men voor de zooveelste maal "La Dame aux Camélias" vertoonde, die in Amerika met Camille wordt aangesproken, waaròm, weet ik niet, vond het volgende plaats. De secretaris van onze tournée had zich bij het verzenden van het pakket vergist en in plaats van de brochures van Dumas' tooneelspel, die van Racine's "Phèdre" gestuurd.
Mathilde stond op, de pianokruk viel om, en Jozef niet-eens ziende, wankelde ze hem voorbij en ging heel bleek op haar oude plaats zitten naast de oude mevrouw Berlage. De dames spraken erge komplimenten. Van het kaartspelen van de heeren was niets gekomen. De oude heer Berlage had zich verveeld en drentelde op en neêr, door niemant aangesproken.
Telkens wanneer iemand mij groette of ik door iemand aangesproken werd, wenschte hij den naam van dien persoon te weten, zeker om bij zijn terugkeer in Holland te kunnen vertellen, dat hij aan verschillende beroemdheden te Parijs was voorgesteld.
Een oude vrouw stond voor hem. Deze bromde. Gavroche luisterde nieuwsgierig. "Mijnheer Mabeuf!" zei de oude vrouw. "Mabeuf!" dacht Gavroche, "een grappige naam!" De aangesproken oude man verroerde zich niet. De oude vrouw herhaalde: "Mijnheer Mabeuf!" De grijsaard antwoordde eindelijk, zonder de oogen op te slaan: "Wat is er, moeder Plutarchus?"
Intusschen was kapitein Tartar naar het bal gegaan, waarop ook hij uitgenoodigd was. Bij zijn binnenkomen werd hij aangesproken door Don Martin en Don Philip, die hem vroegen, waar onze held en diens vriend bleven. Kapitein Tartar was alles behalve goed geluimd en zei kortaf, dat ze aan boord van zijn schip in de boeien zaten. "In de boeien! hoedat zoo?" riep Don Philip uit.
Eens was een man hem genaderd en had hem zelfs aangesproken, maar Fix had hem weggezonden, nadat hij op diens vragen slechts het hoofd had geschud. Zoo ging de nacht voorbij. Toen de dageraad aanbrak, rees de vale schijf der zon boven een mistigen horizon. Fogg en zijn detachement hadden zich in zuidelijke richting verwijderd. Het zuiden was en bleef eene woestijn.
De nieuwe chef n.m. was een voormalig studiegenoot, iemand, die nu juist niet uitblonk door geestesgaven. De jongeman, die vroeger in alles No. 1 was, moest nu voor den vroegeren dommen makker over den grond kruipen, hoog Javaansch met hem spreken, terwijl hij zelf in brabbel-Maleisch werd aangesproken. Kun jij je het lijden van een trotsch en fier hart voorstellen, dat zóó vernederd werd?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek