Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 september 2025
Maar de eerste morgenuren behooren daartoe nog, en zij zetten er de kroon op. 't Is een verrukkend schoon besluit van de reis, die zooveel schoons te zien had gegeven. Zeer vroeg zijn wij opgestaan, lang vóór nog de zon boven de toppen der bergen gerezen was, want het gezicht op de stad bij het binnenkomen aldaar is beroemd, en wij zouden het niet willen missen.
Daarom had hij eensklaps zijn gesprek afgebroken, en was schielijk opgestaan, om den bespieder onschadelijk te maken. Hij ging daarbij te werk met groote sluwheid, want hij zei: "Ik herinner mij daar, dat ik bij de paarden nog.... maar, gaat gij beiden even met mij mee!" Dit zeggende wenkte hij de twee mannen, die aan zijn rechter- en linkerzijde gezeten hadden.
Dit doe ik dan ook gaarne, in de stille hope op den rijken zegen Gods. O, mocht de Heere mij nog eens oprichten! Mocht ik dan blijvende en dubbele genade van Hem ontvangen! Hoe zou ik dan als uit de dooden opgestaan. Zijn lof weder Zijn volk vertellen!
In den eerste had deze overtuiging hem verblijd en getroost: maar nu die eerste worsteling was doorgestreden en hij zich alleen bevond met zijne gedachten, was allengs weder het beeld van Dakerlia in zijnen geest opgestaan.
Hij haalde vlug zijn boekje uit en keek. Jawel, die was het. En de jonge luitenant, die insgelijks zijn boekje raadpleegde, bevestigde 't gezegde. Het zal zijn moeder zijn! zei halfluid kapitein L. Is die dame daar? Jawel, meneer, antwoordde 't meisje. Er was een oogenblik volkomen, doodsche stilte. Wij waren allen opgestaan en keken als radeloos elkander aan.
Ze staat op, wanneer de gast opgestaan is, reikt hem of haar de hand en schelt de meid om uit te laten. De gast buigt voor de anderen, en knikt de gastvrouw, die tot de deur medegaat, nog eens toe. Gewoonlijk laat men echter goede vrienden en kennissen zelf uit. Wanneer een heer met een dame een visite maakt, schelt hij aan en laat haar 't eerst naar binnen gaan.
"Mijnheer!" zeide hij tegen Lodewijk: "een glaasje cognac als 't UEd. belieft: Mijnheer!" "Hoeveel ben ik u schuldig?" vroeg ik, terwijl Amelia intusschen was opgestaan. "Sta mij ten minste toe, u tot aan de schuit te brengen...." zeide Lodewijk, insgelijks opstaande en Amelia zijn arm aanbiedende.
"God, de Heer zij geloofd en geprezen!" sprak plotseling de oude soldaat. Zij zagen hem aan. Hij was opgestaan en zag met geestdrift om zich heen. "Boos en slecht is alles geweest!" zei hij. "Al wat ik gezien heb, sinds mij de oogen geopend werden, was slecht! Slechte mannen en slechte vrouwen! Haat en boosheid in bosch en veld! Maar zij is goed. Een goed mensch heeft in mijn huis gestaan.
Toen zij namelijk uiting had gegeven aan haar vrees, dat Octavianus haar ook nu weder in de onzekerheid zou laten, was de jongeling daarbij opgestaan om den Cæsar te verdedigen, en had ten slotte uitgeroepen: »Als hij u nu nog in spanning hield, dan zou hij niet alleen koel en bedachtzaam zijn."....
Zij kon dat vreeselijk gezicht niet verdragen; zij voelde, dat zij bezweek; zij bedekte haar gelaat met beide handen en riep angstig: "Mijnheer Madeleine, red mij!" Jean Valjean, wij zullen hem in 't vervolg niet anders noemen, was opgestaan. Met zachte, bedaarde stem zeide hij tot Fantine: "Wees gerust. Hij komt niet om u." Daarop zich tot Javert wendende, zeide hij: "Ik weet wat ge wilt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek