Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Hoe zorgvuldig zij zich ook vermommen, komen toch ergens de ooren voor den dag en verraden den Midas. Waarachtig, ook dit slag van menschen is ondankbaar, want, hoezeer zij in de eerste plaats tot ons volkje behooren, schamen zij zich toch bij den grooten hoop zoozeer over onzen naam, dat zij dien niet zelden anderen als een erg scheldwoord naar 't hoofd werpen. Navolging der redekunstenaars.
Op den hoek van het Koningsplein zag Mathilde de versleten hoog-ronde hoed van Marinus de Beer, die erg keek en diep groette; in de speling van het glas weekten de vormen van zijn haar ineen, alsof het vloeibaar was. Toen deed Mathilde haar oogen weêr dicht in de krachteloosheid, die haar beving en, mijmerend over Jozef, die van-avond komen moest, sluimerde zij half.
"Asjeblieft," zei Kee, nog voor Leni iets kon zeggen, "omdat jij mij gisteren zoo geholpen hebt," en meteen duwde ze Leni een klein, beeldig poppenkoffiemolentje in de hand. "Och moes, maatje, zie eens, van Kee!" "Kindje! Maar 't is al te erg vandaag, je wordt veel te veel verwend."
De landing geschiedt hier door vlotten van bamboe, die zoo slecht gevoegd zijn, dat ze geheel onder water staan; de passagiers nemen plaats in een bak, waardoor ze droog blijven, maar waar men het erg benauwd in heeft.
Ze hielden hem erg bezig, al die meisjes; hij had veel lust zich te verloven, maar hij kon ze toch allemaal niet vragen en de eene was zoo mooi, en de andere zoo geestig en een derde.... had wat geld.... nogal veel geld, zeiden ze,.... en, niet dat hij ooit een vrouw zou willen nemen om 't geld!.... Maar och, er was toch ook wel wat voor te zeggen, zie je.
De angst, dat een buitenlander in ons land auteursrecht zou kunnen genieten, schijnt dus wel erg zwaar te hebben gewogen. Het komt mij echter voor, dat het "gevaar", dat hier dreigde, vrijwel denkbeeldig was.
Een stoel met twee dragers is erg burgerlijk, deftige menschen, zooals wij, moesten er drie hebben, zei onze kapitein, en officiëele personen, hooge oomes, laten zich door vier koelies dragen. De kapitein van de boot had twee stoelen, met dragers, die aan de boot bekend waren, voor ons laten komen, om ons naar het hotel te brengen.
"Jij hebt die knikkers zeker ergens zien liggen en omdat je er nu eenmaal niet van houdt, dat zulke dingen rondslingeren, heb je ze in je zak gestoken, erg netjes, dat moet ik zeggen." "En ik ben het slachtoffer van Doors opruimmanie," zei Dolf. "Nu, ik ga tellen. Als ik vijftig roep, moet jullie verstopt zijn. Jullie moogt je alleen in den tuin verstoppen, niet in huis." "Een, twee," telde Dolf.
»Vindt je dat ik ongelijk heb?" »'t Kan zijn!" »Zij, die ik gekozen heb en die je wel kent, bezit alles wat noodig is om mij gelukkig te maken." »Dat weet ik." »Welnu dan?" »Je zelf hebt niet alles wat noodig is om het te zijn! Zich alleen te vervelen in de wereld is erg genoeg, maar zich samen te vervelen is nog erger!" »Zal ik dan nooit gelukkig worden?"
Toen hij haar den dag na zijn gesprek met Karenin bezocht, gevoelde hij zich zoo jong, dat hij in zijn hofmakerij en onzinnig gebabbel zonder het te willen reeds zoover was gegaan, dat hij niet wist, hoe hij zich terug zou trekken, want zij beviel hem volstrekt niet en zelfs stond zij hem erg tegen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek