United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Κι' εγώ ποτέ δεν ήθελα να κύψω τον αυχένα εις ένα τέτοιο βάναυσο και άτεχνο ψαλλίδι, κι' εφούντωνε της κεφαλής το δάσος ολοένα, και ήτο μόνος πλούτος μου η κόμη και στολίδι. Πόσην κι' η κόμη καλλονήν 'στην ποίησιν προσθέτει! με τι ρωμαντικότητα το μέτωπον λαμπρύνει! επάνω εις τους ώμους μου απλώνετο ως χαίτη, κι' εχώρει όλων των Μουσών κρησφύγετον να γίνη.

Κάθεται πολλή ώρα εκεί και κάτω από το χινοπωριάτικο φως μιλεί με κάποιον, που δεν τον βλέπει κανείς. Λέει του αμαξά, που στέκει κοντά στο μνήμα, να φύγη κι αυτή σκύβει και μαζεύει στο μαντήλι της χώμα από τον τάφο. Έπειτα βγάζει από μια μικρή τσάντα ένα κομάτι μαύρο μεταξωτό παννί, βελόνα, κλωστή και ψαλλίδι. Κόβει το παννί και ράβει ένα μικρό σακκουλάκι.

Επειδή το σπίτι των απ' οπίσω είχεν ένα κήπον αρκετά εκτεταμένον, οπού και δι' αυτό ωνομάσθη, ολίγον πτωχαλαζωνικώς, να ειπούμε την αλήθειαν, «Μεγάλος Κήπος». Το ψαλλίδι και ο Αντωνέλλος ήσαν αχώριστοι. Και όταν εκάθητο, το εκρατούσε προτεταμένον και ανοικτόν, ωσάν να του έλεγε. — Ησύχασε και θα σε μεταχειρισθώ γρήγορα δε θα σ' αφήκω να στενοχωρηθής.