United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !


Έλαμπον πρώτα Τα πλήθη αυτών 'σάν άστρα· Εχαίροντο, και τ' άρπαξε Θανάσιμη ώρα. Έχουσι των στεφάνων τους Μαδημένα τα ρόδα, Γυμνά τ' άσπρα βυζία τους, Μιασμένα από τα χείλη Αγρίων βαρβάρων. Να, και οι σωροί περνάουσι Των μαχίμων ανθρώπων, Ένδοξοι ναύται, αείμνηστοι, Ανδρείοι στρατιώται Κ' ήμερος όχλος.

ΑΛΕΞ. Αυτός μεν εδώ είνε ο Αννίβας ο Καρχηδόνιος, εγώ δε Αλέξανδρος ο υιός του Φιλίππου. ΜΙΝ. Αληθώς είσθε ένδοξοι και οι δύο. Αλλά διατί φιλονεικείτε; ΑΛΕΞ. Περί πρωτείων, διότι αυτός εδώ διατείνεται ότι υπήρξε στρατηγός καλλίτερος από εμέ, εγώ δε, καθώς όλοι γνωρίζουν όχι μόνον αυτού, αλλ' όλων σχεδόν των προ εμού υπήρξα ανώτερος εις τους πολέμους.

Ιδού μερικά αριστουργήματα ενός μεγάλου ζωγράφου, τα ατελείωτα σκίτσα καλλιτεχνών που ήσαν άλλοτε ένδοξοι, οι όποιοι όμως παρεγνωρίσθησαν και έτσι ημπόρεσα και επήρα φθηνά τα έργα των. Έπειτα εστράφη αιφνιδίως και ηρώτησε: — Πώς βρίσκετε αυτήν την &Παναγίαν τον Ελέους;& — Μα αυτό είναι γνήσιο έργο του Γουίδο!

Αφού δε ητοιμάσθησαν τα πάντα, οι στρατηγοί και ο Γύλιππος απηύθυναν προτροπάς προς τους στρατιώτας των, λέγοντες ταύτα: 66. «Συρακούσιοι και σύμμαχοι, ότι αι προηγούμεναι πράξεις ήσαν ένδοξοι και ότι αι μέλλουσαι να γίνουν θα είναι ενδοξότεραι, τούτο το γνωρίζετε όλοι, ως νομίζομεν· διότι άλλως δεν θα επεδεικνύετε τοσούτον ζήλον· αλλ' εάν τις από σας δεν είναι αρκετά πεπεισμένος, αμέσως θέλομεν τον πείσει.

Ο αληθώς φιλόπατρις χρεωστεί ουχί μόνον να μη βλάπτη την πατρίδα του διά της κακοηθείας και των παθών του, αλλά και διά της αρετής, των κόπων, των αγώνων, και των θυσιών του χρεωστεί ν' αποκαθίσταται πάντοτε ωφέλιμος εις αυτήν. Οι ένδοξοι πρόγονοί μας εκληροδότησαν εις ημάς παραδείγματα αξιοθαύμαστα και αξιομίμητα αληθούς φιλοπατρίας.

Οι ένδοξοι πρόγονοί μας, Περικλής, Κίμων, Σωκράτης, Επαμεινώνδας, την αγαθοποιίαν μας διδάσκουν.

Αλλ' όμως δεν ηθέλησα χωρίς εσέ να ζήσω με τα παιδιά μας ορφανά, χωρίς εσέ κοντά μου, και ούτε ελογάριασα τα νιάτα μου για σένα. Και όμως η μητέρα σου κι' ο γέρος σου πατέρας κ' οι δύο σ’ εγκατέλειψαν, αν κ' είναι τόσω γέροι, που θα μπορούσαν νάδιναν εκείνοι τη ζωή τους και να πεθάνουν ένδοξοι πως σώζουν το παιδί τους.

Ποιος είδε το Βεζούβιο Να βγάζη, να ξερνάη Στάχτη και λάβρα και φωτιαίς Και πέτραις 'σά μεγάλα Βουνά ν' ανασηκόνονται Μισουρανής. Και άλλα Εδώ να πέφτουν, κι' άλλα 'κεί, Κι' ο τόπος να βογγάη; Έτσι κι' εκείνοι οι ένδοξοι Σε μόνο το Θεό μας Το μυστικό τους έδειξαν, Κρυφά, κρυφά τους σκάφτουν, Φκιάνουν το μνήμα της σκλαβιάς, Και τη φωτιά ανάφτουν, Που έμελλε να καταπιή, Να πνίξη τον εχθρό μας.

Διά της θυσίας του δε ταύτης οι Σπαρτιάται, διατηρήσαντες τας σοφάς αυτού διατάξεις πεντακόσια ολόκληρα έτη, εξηκολούθησαν ζώντες ευτυχείς και ένδοξοι. Προς ανάμνησιν δε του μεγάλου τούτου πολίτου ανήγειραν ιερόν, εντός του οποίου κατ' έτος εθυσίαζον, τιμώντες τον Λυκούργον ως άλλον ευεργέτην θεόν.

Ο σκοπός δεν είνε μικρός ούτε ανάξιος πολλής επιμελείας, αλλ' εξ εναντίας αξίζει πολλούς κόπους και αγρυπνίας και πολλάς άλλας κακοπαθείας. Σκέψου πόσοι οι οποίοι πριν ήσαν μηδαμινοί έγιναν ένδοξοι και πλούσιοι και μάλιστα ευγενέστατοι διά της ρητορικής.