United States or French Polynesia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Παρά τω Ελληνικώ λαώ συνήθως η ιδέα της ενισχύσεως, της υποστηρίξεως, δηλούται διά τοιούτων φράσεων αίτινες δεν αναφέρονται εις την εδραίαν και ασφαλή των ποδών στάσιν.
Όνειρα πολλά και αλλεπάλληλα, μικρά και ασυνάρτητα, οτέ μεν παρεπλάνων την διάνοιάν του εις στενάς και αδιεξόδους ατραπούς και εστενοχώρουν αυτόν εις σκοτεινάς γωνίας, όθεν μάτην ηγωνίζετο να εξέλθη· οτέ δε τον εγοήτευον σπείροντα προ των ποδών του χρυσά νομίσματα, άτινα δεν κατώρθονεν εκείνος να συλλέξη, διότι ησθάνετο αίφνης παραλυομένας τας χείρας τον και άλλοτε παρίστανον προ των ομμάτων της ψυχής του φαιδρόν και αλαζόνως μειδιώντα τον αντίζηλόν του Τριφίλην, προσφέροντα κολοσσιαίαν ανθοδέσμην εις την λατρευτήν του Μαρίαν και αμειβόμενον διά του γλυκυτάτου των μειδιαμάτων.
Ομοίως δε και περί των απείρως σμικρών μεταξύ άλλων αισθητών, είναι δηλαδή και ταύτα δυνάμει ορατά, αλλά ουχί εν ενεργεία και όταν αποχωρισθώσιν• ούτως η γραμμή ενός ποδός δυνάμει υπάρχει εις την γραμμήν δύο ποδών, αλλ' εν ενεργεία υπάρχει μόνον όταν χωρισθή.
Αφιέρωσε προσέτι ο Άμασις εις όλους τους άλλους διασήμους ναούς έργα αξιοθαύμαστα διά το μέγεθος αυτών, και μεταξύ άλλων εις την Μέμφιν το κολοσσιαίον άγαλμα το κεκλιμένον προ του ναού του Ηφαίστου το οποίον έχει μήκος εβδομήκοντα πέντε ποδών. Εις το ίδιον δε βάθρον είναι εστημένοι δύο κολοσσοί εκ λίθου Αιθιοπικού, είκοσι ποδών το ύψος έκαστος, ο είς εις το έν μέρος και ο έτερος εις το άλλο.
Οι θεαταί εγκατέλειπον τας θέσεις και μετέβαινον εις τας διόδους, όπως απαλλαχθώσι της νάρκης των ποδών και συνομιλήσωσι. Οι Αυγουστιανοί ετέρποντο εις το θέαμα του Χίλωνος και έσκωπτον τας ανωφελείς προσπαθείας του θέλοντος να αποδείξη ότι ήτο ικανός να βλέπη το αίμα, αν και δεν υπέφερε τοιαύτα θεάματα η ελληνική καρδία του. Οι Αυγουστιανοί όμως εξηκολούθουν να τον πειράζουν.
— Να, εκεί που καθόμουν εψές 'ς την πατουλιά, βγήκ' ένα φίδι ξάφνου και μ' ετρόμαξε. . . έχασα όλο μου το αίμα! απήντησεν αίφνης η Σμάλτω, φοβισμένον έχουσα το πρόσωπον, ως να έβλεπε την ώραν εκείνην το φίδι προ των ποδών της. Ο χωρικός εξερράγη ήδη εις γέλωτας, όχι βεβιασμένους πλέον αλλ' αληθείς γέλωτας άνθρωπου ευθύμου.
Λοιπόν ποίον εκ των δύο θα εδέχεσο άραγε, να έχης πόδας που χωλαίνουν εκουσίως ή δε ακουσίως; Ιππίας. Εκουσίως. Σωκράτης. Η χωλότης δε των ποδών δεν είναι κακία και ασχημία; Ιππίας. Μάλιστα. Σωκράτης. Και πάλιν; Η αμβλυωπία δεν είναι κακία των οφθαλμών; Ιππίας. Βεβαίως. Σωκράτης.
Η ασχολία αύτη του φαίνεται ευχάριστος και υπερηφανεύεται αν λέγεται ότι δεν είνε εύκολον εις τον καθένα να εννοή όπως αυτός τας ιδέας. Αυτά λοιπόν απαιτεί και παρ' εμού και ζητεί τα πτερά τα οποία είχεν άλλοτε και προς τα επάνω παρατηρεί και τα προ των ποδών του δεν βλέπει.
Συ δε, άναξ Μενέλαε, ετοίμαζε τα της τελετής του γάμου, και ας ηχήσουν οι αυλοί εις το στρατόπεδον και ο έρρυθμος κτύπος των ποδών, διά το χαρμόσυνον αυτό της κόρης γεγονός. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Αρκούσι ταύτα. Τώρα είσελθε εις την σκηνήν και ας διευθετήση τα λοιπά η καλή τύχη. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Οίμοι!
Σωκράτης Ας τραβήξωμεν λοιπόν τέσσαρας ομοίας προς αυτήν δεν είναι τούτο ο χώρος που καλείς οκτάπουν; Παις Βεβαίως. Σωκράτης Μέσα δε εις αυτόν τον χώρον δεν ευρίσκεις τέσσαρας ίσας, εκάστην δε ίσην προς ταύτην εδώ η οποία είναι τεσσάρων ποδών; Παις Ναι. Σωκράτης Πόσον μεγάλη λοιπόν γίνεται; Δεν είναι τέσσαρας φοράς τόσον μεγάλη; Παις Πώς όχι;
Λέξη Της Ημέρας