Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 2 Ιουνίου 2025


Πιστεύει εις ένα Θεόν, όστις είναι δίκαιος και παντοδύναμος, επανέλαβεν ο Πετρώνιος, όταν ευρέθησαν και πάλιν επί το φορείου, αυτός και ο Βινίκιος· εάν ο Θεός της είνε παντοδύναμος, είναι κύριος της ζωής και του θανάτου, και εάν είναι δίκαιος, πέμπει τον θάνατον δικαίως. Μα την ιεράν γαστέρα της Ίσιδος της Αιγυπτίας!

Ω θα είναι βέβαια φοβερό να είναι κανένας στην κατάστασή της. Να μην μπορή να κάμη τίποτε και να πέφτη συντριμένη με το παραμικρότερο που της φέρνει ανησυχία ή θλίψη. Να συλλογίζεται ακατάπαυτα το θάνατο, που πιστεύει πως θα έρθη, μα δεν έρχεται.

Τον επένθησα αληθώς, και πολλάς ημέρας εξηκολούθουν να τον αναζητώσιν εις μάτην τα βλέμματά μου, ότε ημέραν τινάτις το πιστεύει; — βλέπω εισερχόμενον εις το μαγειρείον τον παλαιόν μου γνώριμον. Ήτο ή δεν ήτο εκείνος αληθώς; Ουδείς κατ' αρχάς τον ανεγνώρισεν άλλος πλην εμού και του δημίου του. — Χριστέ και Παναγία! Εκραύγασε το ανδρογύναικον και εσταυροκοπήθη. Καλέ να τον πάλι!

Δηλαδή όστις δεν πιστεύει απολύτως εις τους θεούς, έχει όμως ήθος εκ φύσεως δίκαιον, αυτός μισεί πάντοτε τους κακούς από αποτροπιασμόν δε της αδικίας δεν δέχεται να πράξη τας τοιαύτας πράξεις και αποφεύγει τους μη δικαίους ανθρώπους και αγαπά τους δικαίους . Εις όσους όμως εκτός του ότι φρονούν ότι τα πάντα είναι έρημα από θεούς συμπέσουν και ακράτειαι των ηδονών και των λυπών, και υπάρχει ισχυρά ανάμνησις και οξύνοια μαθήσεως, η μεν απιστία εις τους θεούς είναι κοινή εις αυτούς καθώς και εις εκείνους, ως προς την βλάβην όμως των άλλων ανθρώπων εκείνο μεν το γένος κάμνει ολιγώτερα κακά, αυτό όμως περισσότερα.

Βλέπει πάλι ο Κωσταντίνος τέτοια επιμονή, κι αρχίζει άλλη μια και συλλογιέται πως κάτι τρέχει εδώ, πως ο Άρειος δεν πρέπει να είναι ακόμα μετανοιωμένος, καθώς αυτός θάρρειε. Τον προσκαλεί λοιπόν στο Παλάτι και τον ξαναρωτάει αν τα πιστεύει όλα τα θεσπισμένα με δίχως ξαίρεση.

Ιδού, είπεν ο Μανάιλης, απευθυνόμενος μάλλον προς τον Λάμπρον τον Βατούλαν· δεν είνε αληθές πως ό,τι επιθυμεί κανείς εκείνο και πιστεύει; — Δηλαδή; είπεν ο Λάμπρος ο Βατούλας. — Δηλαδή, δεν βλέπομεν πολλάκις δύο ανθρώπους, να στοιχηματίζουν μεγάλα ή μικρά ποσά, δι' έν πράγμα, του οποίου άδηλος είνε η έκβασις, πιστεύοντες και ο είς και ο άλλος ότι θα γίνη εκείνο το οποίον επιθυμούν;

Ένας κοντός άνθρωπος, μαύρος, που σχετιζότανε με την Ιερή Εξέταση, καθισμένος πλάι του, έλαβε ευγενικά το λόγο και είπε! — Είναι φανερό, πως ο κύριος δεν πιστεύει στο προπατορικό αμάρτημα· γιατί αν όλα είναι άριστα, τότε δεν υπάρχει ούτε αμάρτημα ούτε τιμωρία. — Ζητώ πολύ ταπεινά συγγνώμη από την εξοχότητά σας, απάντησε ο Παγγλώσσης πολύ ευγενικώτερα.

Η ντόνα Έστερ, αντίθετα, ευνοούσε τα σχέδια του ανεψιού, ενώ η ντόνα Νοέμι, η νεότερη από τις τρεις, χαμογελούσε ψυχρά και κοροϊδευτικά. «Μπορεί να πιστεύει ότι θα έλθει εδώ να κάνει τον κύριο. Ας έλθει, ας έλθει! Θα πάει για ψάρεμα στο ποτάμι......» «Ο ίδιος λέει ότι θέλει να δουλέψει, Νοέμι, αδελφούλα μου!

Εταίρος Όχι, μα τον Δία, εγώ τουλάχιστον δεν το πιστεύω αυτό. Σωκράτης Αλλά μήπως και ένας καλός γνώστης των ίππων, όταν ειξεύρη ότι η τροφή την οποίαν δίδει στο άλογό του είναι επιβλαβής, φαντάζεσαι πως αγνοεί ότι το καταστρέφει; Εταίρος Όχι, βεβαίως το γνωρίζει πολύ καλά. Σωκράτης Άρα λοιπόν δεν πιστεύει ότι από το στάρι αυτό της κακής ποιότητος θα έχη κέρδος; Σωκράτης Όχι, δεν το πιστεύει.

Ο παράσιτος όμως νομίζει ότι όλα καλώς έχουν και πιστεύει ότι δεν ηδύναντο να είνε καλλίτερα ή όπως είνε• και χωρίς να ενοχλήται από τοιαύτας σκέψεις, τρώγει και κοιμάται ανάσκελα και ξαπλώνει πόδια και χέρια, όπως ο Οδυσσεύς όταν απέπλευσεν εκ της Σχερίας διά την πατρίδα του.

Λέξη Της Ημέρας

ολύμπου·

Άλλοι Ψάχνουν