United States or Senegal ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εβάρυνες και απάντησες, ω Εύμαιε χοιροτρόφε• 325 «Ωιμέν' αυτός ο στοχασμόςτον νου πώς σου 'λθε, ω ξένε; ναύρης εκεί τον θάνατον επιθυμείς, αν θέληςτο πλήθος μέσα να χωθής των υβριστών μνηστήρων, 'που την αυθάδεια σήκωσαν ως τ' ουρανού τον θόλο. κ' εκείνων οι θεράποντες με σε δεν ομοιάζουν, 330 αλλ' είναι νέοι, με καλαίς χλαμύδαις και χιτώναις, και μύρα στάζ' η κόμη τους, το πρόσωπό τους λάμπει• εκείνοι τους υπηρετούν και βλέπεις φορτωμένα με κρέατ' άρτον και κρασί τα στιλβωτά τραπέζια. αλλ' εδώ μένε, αφ' ούτ' εγώ, ούτε κανείς των άλλων 335 συντρόφων μ', αν ευρίσκεσαι μαζή μας, θα βαρύνη. και οπόταν φθάση ο ποθητός υιός του Οδυσσέα, θέλει σ' ενδύση τότ' αυτός χλαμύδα και χιτώνα, και οπού η καρδιά σου επιθυμεί θα σε ξεπροβοδήση».

Διόλου μάλιστα ατελώς, καλέ Ξένε. Εις αυτά λοιπόν ας λάβη τέλος η συζήτησίς μας.

Και πάλιν το σώμα εκείνων, οι οποίοι απέθνησκον από βίαιον θάνατον εκείνον τον καιρόν, επάθαινε τα ίδια και ολοταχώς εις ολίγας ημέρας εξηφανίζετο. Νέος Σωκράτης. Αλλά τότε, φίλε Ξένε, πώς εγεννώντο τα ζώα τότε; Και με ποίον τρόπον το έν εγεννούσε το άλλο; Ξένος.

«Ω ξένε, χαίρε, και απ' εμάς θα φιλευθής, και πρώτα να γευματίσης, κ' ύστερα να ειπής ποιάν έχεις χρεία».

Διότι αυτό δεν είναι συνήθεια του τόπου σας ούτε νόμιμον. Εγώ όμως έτυχα να ευρεθώ εις πολλάς και εις πολλά μέρη· και εκτός τούτου δι' όλας, ημπορώ να ειπώ, ερώτησα, και σχεδόν εις το σύνολόν της μεν δεν είδα να γίνεται καμμία ορθώς ούτε ήκουσα, αλλά μέρη μόνον μικρά και ολίγα, τα δε περισσότερα όλα σχεδόν γίνονται λανθασμένα. Πώς τα εννοείς λοιπόν αυτά, καλέ Ξένε; Ειπέ μας ακόμη καθαρώτερα.

Αυτά λοιπόν ότι κατ' αυτόν τον τρόπον συνέβησαν εις εκείνα τα συμβάντα και τόρα ομοίως ότι γίνονται, όταν γίνονται, θα προσπαθήσω προχωρών εις την συνέχειαν του λόγου να τον ανακαλύπτω και όσον μου είναι δυνατόν να το δεικνύω και εις εσάς, επειδή είσθε φίλοι. Με λόγους να σε επαινέσωμεν, καλέ Ξένε, είναι ενοχλητικόν κάπως, θα σε επαινέσωμεν όμως πολύ με τα έργα μας.

Λοιπόν θα χωρίσης δι' αυτούς τα ακούσια και τα εκούσια αδικήματα, και των μεν εκουσίων πραγμάτων και αδικημάτων θα ορίσωμεν μεγαλιτέρας τας τιμωρίας, των δε άλλων μικροτέρας; Ή δι' όλα εξ ίσου, ως να μην υπάρχουν διόλου αδικήματα εκούσια; Πολύ ορθά ομιλείς πραγματικώς, Ξένε μου. Και ακριβώς τι θα κάμωμεν δι' αυτά που λέγεις τόρα; Καλά με ερώτησες. Λοιπόν πρώτον ας κάμωμεν το εξής. Τι πράγμα;

Κατά την γνώμην μου, καλέ Ξένε, εάν επιτρέπεται η έκφρασις, τόρα ευρισκόμεθα εις μεγαλιτέραν στενοχωρίαν. Ξένος. Λοιπόν αυτό το ζήτημα ας το αφήσωμεν έως εδώ άλυτον. Αφού όμως και το ον και το μη ον εξ ίσου είναι δύσλυτα, τόρα πλέον υπάρχει ελπίς, εις οποιονδήποτε σημείον αποδεικνύεται το έν από αυτά είτε σκοτεινότερον είτε σαφέστερον, εις το ίδιον σημείον να αποδεικνύεται και το άλλο.

Δηλαδή όλα αυτά τα είπαμεν με σκοπόν να εννοήσωμεν πώς είναι δυνατόν άραγε να κτισθή καλλίτερον μία πόλις, και ιδιωτικώς πώς ημπορεί ο καθείς να ζη την ζωήν του καλλίτερα, εάν δε ωφελήσαμεν εις τίποτε ή όχι, ποία εξέλεγξις ημπορεί να λεχθή μεταξύ μας από τον εαυτόν μας, αγαπητέ Μέγιλλε και Κλεινία; Εγώ, καλέ Ξένε, νομίζω ότι εννοώ κάποιαν εξέλεγξιν.

Αυτός είναι ο λόγος μου εδώ και ούτω πως ας τελειώνη, εφαρμοζόμενος εις τους γραμματοδιδασκάλους συγχρόνως και εις τα γράμματα του αλφαβήτου. Ως προς τον σκοπόν μας, φίλε Ξένε, μου φαίνεται ότι δεν παρεκβαίνομεν από το σχέδιον της συζητήσεώς μας. Αν όμως εις το σύνολον επιτυγχάνωμεν ή όχι ίσως αυτό είναι δύσκολον να το διισχυριζώμεθα.