United States or Hungary ? Vote for the TOP Country of the Week !


Οι μόνοι, εκτός του Σωκράτους, αντέχοντες ακόμη, ο Αριστοφάνης και ο Αγάθων, νυστάζουν τόρα και αυτοί και επί τέλους αποκοιμώνται. Εν τω μεταξύ ο ήλιος ανατέλλει, το φως των λύχνων ωχριά, και μόνον ανέσπερον εν μέσω τόσων ηθικών συντριμμάτων εξακολουθεί να λάμπη μέχρι τέλους του Συμποσίου το φως της μεγαλοφυίας του Σωκράτους. Ας το είπωμεν ευθύς εξ αρχής.

Κύριε, εάν αυτός ο άνθρωπος δεν ήτο βάτραχος, θα ήτο μεγάλο κρίμα δύναμαι να το βεβαιώσω. Α, κύριε, σας βεβαιώ ότι θα εμένετε έκθαμβος ενώπιον της μεγαλοφυίας του ανθρώπου αυτού! — Δεν έχω λόγους ν' αμφιβάλλω.

Μιλούσε με αξιώσεις, ερωτούσε και δεν περίμενε απαντήσεις ή αποτεινόταν απευθείας σε ωρισμένα πρόσωπα: «Δεν είδατε ποτέ φάντασμα;... Όχι; ...Ω! μολαταύτα εσείς, Μαντάμ... ναι εσείς, Μαντάμ... τα μάτια σας δείχνουν πως σεργιάνισαν φαντάσματα...» Ο τόνος της φωνής του ο βρεττανικός θύμιζε τη Σάρα Μπερνάρ... Ύστερα διηγήθηκε όλως διόλου χαμηλόφωνα, σαν νάταν τίποτε κρυφά, ψιθυρίζοντας μυστικά τις φράσεις του, ποιητικούς κι απλοϊκούς θρύλους... για το νιο ψαρά, που κάθε βράδυ στο γυρισμό απ' τη θάλασσα επιμένει πως είδε σειρήνες... για το γλύπτη, που από το μπρούντζο &της Λύπης, παν διαρκεί για πάντα, πλάθει το άγαλμα της Ηδονής που βαστάει μια στιγμή...& Έπειτα κάποιο ζήτημα τον ωδήγησε να περιγράψη τον Λόρδο Beaconsfield, τον τυχοδιώκτη εκείνον της μεγαλοφυίας, και το σαλόνι της Λαίδης Blessington, όπου ο κατόπιν μεγάλος υπουργός, άσημος τότε εβραίος με τ' όνομα Disraeli, συναγωνίζονταν στην κομψότητα, δίχως να μένη πίσω, με τον κόμητα d'Ocsay.

Ω φίλοι μου! διατί ο χείμαρρος της μεγαλοφυίας τόσον σπανίως υπερχειλίζει, τόσον σπανίως μετά μεγάλων κυμάτων και μεγάλου βρόντου εισορμά και ταράσσει την έκθαμβον ψυχήν σας; — Αγαπητοί φίλοι εκεί εις τας δύο όχθας κατοικούν οι ήσυχοι και φρόνιμοι κύριοι, που αι επαύλεις των, αι πρασιαί των λαλέδων και οι αγροί των λαχάνων θα ηφανίζοντο, και που επομένως ηξεύρουν να προλαμβάνουν εγκαίρως τον μέλλοντα επαπειλούντα κίνδυνον με προχώματα και αυλάκια.

Εις ουδεμίαν άλλην περίστασιν δύνασαι να μετρήσης ακριβέστερον του έρωτός σου το μέγεθος, ειμή όταν λαμβάνης τα μέτρα του, διά να κατασκευάσης το φέρετρόν σου. Εάν έχης εντός σου τον δαίμονα της μεγαλοφυίας, ουδαμού θα εύρης θέσιν κατάλληλον διά να σταθής· κ' εάν δεν υπάρχη οδός, διά να σε ωθήση ούτος προς τα εμπρός, δεν θα ησυχάση πριν σε διαρρήξη.

Το φυλλάδιον τούτο, όπως αι Παρατηρήσεις επί της αποφάσεως του Εμποροδικείου του 1875, μας κάμνει σχεδόν να λυπούμεθα ότι ο Ροΐδης δεν έπεσε θύμα ποικιλωτέρων σκευωριών, οπότε θα τω εδίδοντο περισσότεραι αφορμαί να επιδείξη το πολυσχιδές της συγγραφικής του μεγαλοφυίας.

Η ακατάπαυστος ακτινοβόλησις εκείνης της μεγαλοφυίας θερμαίνει την ευαίσθητον καρδίαν της, ανοίγει την ωραίαν διάνοιάν της, ανυψόνει την ζωηράν φαντασίαν της· η παρθενική ψυχή της γίνεται ζωντανόν χαριτωμένον αντιφέγγισμα ενός μεγάλου και προνομιούχου πνεύματος.

Σκοπός του συγγραφέως προδήλως είναι ν' απεικονίση δια των ζωηροτέρων χρωμάτων την έξοχον μορφήν, το μεγαλείον της διανοίας και της ψυχής του Σωκράτους, διατυπών άμα και τας υψηλοτέρας ιδέας και γνώμας του φιλοσοφικού αυτού συστήματος. Δια τούτου όμως παρέχει τελείαν εικόνα και της ιδίας αυτού μεγαλοφυίας, σοφίας και απαραμίλλου καλαισθησίας.