Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 16 Ιουνίου 2025


Είνε είδος τι μωσαϊκού αλλοκότου, ευάρεστον μεν εν συνόλω ως εκ της ποικιλίας των χρωμάτων και της συμπλοκής των αραβουργημάτων του, μη έχον όμως οιονδήποτε σχέδιον, ουδέ σκοπόν, ούτε ιδέαν, ούτε αναλογίας, ούτε φωτοσκίασιν.

Μίαν ημέραν δε ιδών την Ζερβουδοπούλαν επιστρέφουσαν από την πανήγυριν της Αγίας Μονής, εσκέφθη να την σηκώση ομού με τον όνον επί του οποίου εκάθητο και να την μεταφέρη ούτω μέχρι της θύρας της. Έδραμε δε παρευθύς και επεχείρησε να εκτελέση την ιδέαν του, η Μαργή όμως προλαβούσα επήδησεν εκ του όνου έντρομος.

Ας αφήσωμεν λοιπόν την ιδέαν των Ιώνων και ας ομιλήσωμεν ημείς περί των πραγμάτων τούτων. Κατ' εμέ, όλη η υπό Αιγυπτίων κατοικουμένη χώρα είναι Αίγυπτος, όπως η Κιλικία των Κιλίκων και η Ασσυρία των Ασσυρίων. Κυρίως ειπείν δεν γνωρίζομεν μεταξύ Ασίας και Λιβύας άλλα όρια ειμή τα όρια της Αιγύπτου.

Συγχρόνως το υπουργείον υποπτεύσαν την ευφορίαν την έκτακτον και θέλον να εξασφαλισθή, διέταξε να γείνη μία τελευταία, οριστική όμως δημοπρασία, εν τη πρωτευούση της επαρχίας, διότι είχε την ιδέαν, ότι θα θελήσωσι και άλλοι να παρουσιασθώσιν ενοικιασταί.

Επί τινας στιγμάς εσκέφθη να συμπαραλάβη αυτόν εις τας νέας περιπλανήσεις της· αλλ' η ιδιότροπος ζηλεία του πτωχού καλογήρου, τρέφοντος εσκωριασμένην ιδέαν, ότι αι γυναίκες πρέπει να έχωσιν ένα μόνον εραστήν, ως οι όνοι εν μόνον σάγμα και οι λαοί ένα βασιλέα, καθίστα αυτόν σκεύος οχληρόν και δυσμετακόμιστον.

Αλλ' η Καλλιώ έμενεν ακλόνητος εις την ιδέαν της και έλεγεν ως ο Σαϊτονικολής: — Κατέχει ο μπουρμάς είντά 'ν' ο χουρμάς; Έπειτα βυθιζομένη εις σκέψεις ανεστέναζε.

Παρά τοις δυτικοίς ιερεύσιν έμαθε την λατινικήν και την ιταλικήν. Μη θέλων να έχη ευθύνας απέβαλε ναι μεν την ιδέαν να ιερωθή, αλλά το ιερατικόν φόρεμα το διετήρησε μέχρι του θανάτου. Ο Μαρτελάος, αν και εξ ευγενών καταγόμενος, εστηλίτευε και εστιγμάτιζε πάντοτε τας καταχρήσεις αυτών, καθό φιλελεύθερος. Ο κ.

Η καρδία του εξεχείλισεν εξ αγανακτήσεως εις μόνην την ιδέαν ότι αυτή η Λίγεια, η πρόσφυξ, την οποίαν είχεν αναλάβει υπό την προστασίαν του, την οποίαν ηγάπα και την οποίαν είχε στερεώσει εις την πίστιν της χριστιανικής διδασκαλίας, ηδυνήθη να εύρη εις την ψυχήν της χώρον δι' έρωτα άλλον παρά τον προς τον Χριστόν έρωτα. Η απογοήτευσις αύτη τον εξέπληττε και τον ελύπει.

Ενώ εκάθητο λοιπόν την νύκτα, βλέπει έξαφνα τον μεγάλον Κλώσον και ανοίγει σιγά σιγά την θύραν, με τον πέλεκύν του εις το χέρι· έπειτα προχωρεί προς το κρεβάτι, και κτυπά κατακέφαλα την αποθαμένην γραίαν με τον πέλεκυν. — Άλλην μίαν φοράν, λέγει, δεν με κάμνεις μασκαράν. Και έφυγε με την ιδέαν ότι εσκότωσε τον μικρόν Κλώσον. — Τι κακός άνθρωπος! είπεν ο μικρός Κλώσος. Ήθελε να με σκοτώση.

Ο Τριαμάτης όμως δεν εφαίνετο συμμεριζόμενος την ιδέαν του. Αυτός δεν ηδύνατο να είνε ευχαριστημένος εις τόπον όπου εύρε μόνον εχθρούς. Και τας θωπείας του κυρίου του εδέχθη μάλλον με κατήφειαν. Ούτω τουλάχιστον ενόμισεν ο Μανώλης, όστις του είπε: — Πώς! δε σ' αρέσει το χωριό;

Λέξη Της Ημέρας

ντροπιάζεις

Άλλοι Ψάχνουν