United States or North Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σ' όσα πάσχουν εναντία, Η νορά τους είναι αιτία, Η νορά τα προξενεί. Βάρος, μπόδιο, κι' ασκημάδα, 265 Κι' όσα άλλα η φιληνάδα Να εφεύρη είν' αρκετή, Τ' αριθμάει δημηγορόντας, Και θερμά κατηγορόντας Τη νορά για περιττή· 270 Κι' ακλουθόντας ως το τέλος Να κακολογάη το μέλος, Με απόφασις φωνή Να κοπή για δίκο κρίνει, Συμβουλή και γνώμη δίνει 275 Προς ωφέλειαν κοινή.
Πρωταγόρας Εάν δε ο ποιητής λέγη ο ίδιος τα εναντία εις τον εαυτόν του, σου φαίνεται τότε, ότι είναι καλόν το ποίημα; Σωκράτης Ότι δεν είναι καλόν, είπον εγώ. Πρωταγόρας Πρόσεξέ το λοιπόν, είπε, καλύτερα. Σωκράτης Αλλά, φίλε μου, το έχω εξετάση καλά.
Ιππίας Κύριοι παρευρισκόμενοι, εγώ νομίζω ότι είσθε μεταξύ σας όλοι ομού και συγγενείς και φίλοι και συμπολίται και όχι ένεκα του νόμου — διότι το όμοιον έχει εκ φύσεως συγγένειαν με το όμοιόν του — ο οποίος είναι τύραννος των ανθρώπων και πολλά πράγματα εναντία εις την φύσιν τα επιβάλλει με την βίαν.
Είμαι λοιπόν υποχρεωμένος, καθώς φαίνεται, ένεκα τούτων των λόγων να μη παραδέχωμαι, όταν εγώ ο ίδιος ή κανείς άλλος λέγη ότι η ψυχή είναι αρμονία. Διόλου, είπεν ο Σιμμίας. Ο Σιμμίας συνεφώνησε. Συνεφώνησε και εις τούτο ο Σιμμίας. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν η αρμονία να κάμη κινήσεις ή ήχους εναντίους, ή εις άλλο τι να είναι εναντία εις τα μέρη της, είπεν ο Σωκράτης.
Αυτά 'πε, κ' εγώ προς αυτήν απάντησα και είπα• «ω Κίρκη, πώς εσύ ζητείς εγώ να σου 'μαι πράος, 'που τους συντρόφους μώκαμες 'ς τα μέγαρά σου χοίρους, κ' εμέ κρατώντας τώρα εδώ με προσκαλείς με δόλο 'ς τον θάλαμό σου, ν' αναιβώ την ιδική σου κλίνη, 340 όπως ανδρειά και δύναμιν, ως γυμνωθώ, μου πάρης. ουδέ ποτέ θ' αναιβώ εγώ την ιδική σου κλίνη, αν μη θελήσης, ω θεά, να ομόσης μέγαν όρκο, ότι άλλο ενάντια μου κακό δεν θα σκεφθής κανένα».
Ο Πιττακός τω όντι δεν έλεγε το ίδιον καθώς ο Σιμωνίδης, ότι δηλ. είναι δύσκολον να γείνη τις ενάρετος, αλλ' ότι είναι δύσκολον να είναι ενάρετος· δεν είναι το ίδιον, Πρωταγόρα, καθώς λέγει απ' εδώ ο Πρόδικος, το να είναι με το να γείνη· αν δε το να είναι και το να γείνη δεν είναι το ίδιον, ο Σιμωνίδης δεν λέγει εναντία ο ίδιος εις τον εαυτόν του.
Διότι ο μεν Περικλής είπεν εις τους Αθηναίους ότι ήθελον υπερτερήσει, εάν έμενον ησυχάζοντες, αρκούμενοι εις την επιμέλειαν του ναυτικού, μη επεκτείνοντες την αρχήν των και μη διακινδυνεύοντες την πόλιν των· οι δε Αθηναίοι όχι μόνον έπραξαν τα εναντία όλων τούτων, αλλά και διά να ικανοποιήσουν τας ιδιαιτέρας των φιλοτιμίας και τα ατομικά των συμφέροντα επεχείρησαν πράγματα ξένα προς τον πόλεμον και αποβάντα ολέθρια και εις εαυτούς και εις τους συμμάχους των διότι, εάν μεν επετύγχανον, η τιμή και η ωφέλεια ήσαν μάλλον ιδιωτικαί, εάν δε απετύγχανον, έβλαπτον την πόλιν ως προς τον πόλεμον.
Όσα δε έργα είνε εναντία από τα ευάρεστα, είνε ασεβή, τα οποία ίσα — ίσα καταστρέφουν εκ θεμελίων και εξαφανίζουν τα πάντα. Σωκράτης. Α, πολύ συντομώτερα, ω Ευθύφρον, εάν ήθελες, ημπορούσες να μου είπης το κυριώτατον από εκείνα, που σε ηρώτησα. Αλλά βεβαίως βλέπω ότι δεν έχεις την προθυμίαν να με διδάξης. Είνε πολύ φανερόν αυτό.
Βέβαια, είπεν ο Κέβης. Και όμως, είπεν ο Σωκράτης, ο αριθμός δύο τουλάχιστον δεν είναι πράγμα εναντίον εις τον αριθμόν τρία. Δεν είναι βέβαια, είπεν ο Κέβης. Και λοιπόν, είπεν ο Σωκράτης, όχι μόνον αι εναντίαι ιδέαι δεν υποφέρουσιν η μία την άλλην, όταν παρουσιάζηται, αλλά και μερικά άλλα ακόμη δεν υποφέρουσι τα εναντία, όταν παρουσιάζονται. Αληθέστατα πράγματα λέγεις, είπεν ο Κέβης.
«Άλλο 'ς τον νου σου έχεις, θεά, ποτέ να μ' αποπέμψης, 'που με πλωτή να διαβώ μου λέγεις της θαλάσσης το φρικτό χάσμα, οπού γοργά δεν σχίζουν ίσια πλοία 175 και όταν περιφανεύονται 'ς τον άνεμο του Δία. ουδέ θε να 'μπω εις την πλωτή 'ς το πείσμα σου ποτέ μου, αν μη θελήσης, ω θεά, να ομόσης μέγαν όρκο, ότι κακό δεν μελετάς ενάντια μου κανένα».
Λέξη Της Ημέρας