Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 20 Μαΐου 2025
Πολύπειρος δε ούσα και έξυπνος γυνή δεν ηδύνατο να πιστεύση ότι έθεσεν ο θεός επί της γης τοσαύτα αγαθά, ίνα απέχωμεν αυτών, ως παρατίθενται εις τα αγγλικά συμπόσια αι σταφυλαί, ίνα μη τρώγωνται αλλ' εφοβείτο το σκάνδαλον, την εγκυμοσύνην και τας κακάς γλώσσας, τους τρεις τούτους αγρύπνους φρουρούς της γυναικείας σωφροσύνης· αν δε οι άνδρες ήσαν στείροι ως οι ημίονοι και βωβοί ως οι ιχθύες, ουχί να στενάζωσιν, αλλ’ ουδέ ν' αναπνεύσωσι, νομίζω, ήθελαν αφίνει αυτούς αι απόγονοι της Εύας.
— Ας είνε, είπε, θα ιδούμε· σήμερα Τρίτη, ως την Κυριακή που θα είνε η εκλογαίς, θα μας φωτίση ο Θεός τι να κάνουμε . . . — Όχι! Όχι! έκραξεν η γυνή γελώσα ακουσίως, αρχίσασα φαίνεται και αυτή να εννοή το κωμικόν της θέσεως. Όχι! Όχι! Και εκτύπησε θορυβωδώς τον δεξιόν γρόνθον επί της παλάμης της αριστεράς. — Όχι ! Να δώσης τώρα το λόγο σου ! Ν' αποφασίσης τι θα κάμης.
Η Μόρφω, λευκή και ωχρά, με τα μαύρα φουστανάκια της, και με το μαύρον μανδήλιον το σκεπάζον τα ξανθά της μαλλιά, ήτο κατηφής, κ' ενεθυμείτο το περυσινόν Πάσχα, όταν έζη η μήτηρ της. Η ατυχής γυνή είχεν αποθάνει από την γένναν της, το παρελθόν θέρος, και το βρέφος μετ' αυτής.
Άλλοι είπον ότι απλώς έγραψεν ό,τι και είπεν: «Ο αναμάρτητος εν υμίν, κτλ». Και όταν πάλιν ανέτεινε την κεφαλήν Του, όλοι οι κατήγοροι είχον γείνη άφαντοι· μόνον η γυνή ίστατο ακόμη συνεσταλμένη ενώπιόν Του. Και αύτη θα ηδύνατο να είχεν απέλθη ήδη· ουδείς την εκώλυε, και φυσικόν θα εφαίνετο να φύγη οπουδήποτε, διά ν' αποφύγη τον κίνδυνον και κρύψη την αισχύνην αυτής.
Εις τον δήμον Παιανιέα έζη γυνή τις ονόματι Φύη τεσσάρων πήχεων ανάστημα έχουσα μείον τριών δακτύλων, και προς τούτοις ωραία.
— Πολιορκούμαι, Αϊμά, και μέχρι τέλους δεν θα σωθώ. — Δεν θα σωθήτε! είπεν η Αϊμά συμπονούσα. — Δεν θα σωθώ. Οι εχθροί μου είνε ισχυροί, και έχουσι πολλούς συμμάχους. Η Αϊμά δεν ενόει. — Και ίσως μετά ένα μήνα θα φύγω διά παντός. — Θα φύγετε; — Θα φύγω από την οικίαν μου. — Και διά πού; ηρώτησεν η Αϊμά, υποπτεύσασα ότι η γυνή αύτη παρεφρόνει. — Δι' αγνώστους τόπους, απήντησεν η ξένη.
ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Μια φορά μεσ' στης φευγάλας τον καιρό, όπως κ' η άλλες βγήκα, κ' έμεινα με τον άνδρα, μου εκεί κοντά στην Πνύκα• άκουα το λοιπόν εκεί παρλάτες κατά κόρον, κ' έτσι την έμαθα κ' εγώ την τέχνη των ρητόρων. Α’ ΓΥΝΗ Αφού λοιπόν, βρε αδελφή, αδίκως δεν εγίνηκες σπουδαία και σοφή, σ' εκλέγουμ' από σήμερα και στρατηγό μεγάλη, αν τα πιτύχης όλ' αυτά, που σου 'ρθαν στο κεφάλι.
Πώς δε κατελογίσθη εν υιοίς Θεού και εν αγίοις ο κλήρος αυτού εστι;» ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΑ'. Η αμαρτωλός και ο Φαρισαίος Σίμων ο Φαρισαίος. — Η κλαίουσα γυνή. — Η παραβολή των οφειλωτών. — Άφεσις αμαρτιών. — Ήτο αύτη η Μαγδαληνή Μαρία; «Οσμή μύρων σου υπέρ πάντα τα αρώματα, μύρον εκκενωθέν όνομά σου».
Εν τοσούτω η αγαθή αύτη γυνή προυτίμησε να μείνη μάλλον ή ν' απέλθη, εκείνο δε όπερ έπεισεν αυτήν ν' αποφασίση τούτο, δεν ήτο ουδέν των προειρημένων αιτίων, αλλ' εκείνο όπερ προείπομεν, η πολυπραγμοσύνη υφ' ης κατείχετο.
— Επάγωσε το φαΐ! Διέκοπτεν ενίοτε τα όνειρα αυτά η σύζυγος, αγαθή και φιλόστοργος γυνή. Αλλ' ο καπετάν Τσούρμας ο Παπαργυρός δυσκόλως επείθετο να διακόψη την ωραίαν εκείνην σειράν των ινδαλμάτων του, εντρυφών, χορταίνων.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν