Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Μαΐου 2025
— Απάντα μου λοιπόν. — Ερώτα με και θα σου απαντώ. — Είσαι αρά γε, Σωκράτη, επιστήμων πράγματός τινος, ή δεν είσαι; — Ε, είμαι. — Και με εκείνο το πράγμα που σε κάμνει να είσαι επιστήμων, με αυτό το ίδιον γνωρίζεις ό,τι γνωρίζεις, ή με τίποτε άλλο; — Με εκείνο που με κάμνει να είμαι επιστήμων διότι υποθέτω ότι εννοείς την ψυχήν· ή δεν θέλεις να πης αυτό; — Δεν εντρέπεσαι, Σωκράτη, να ερωτάς ενώ σε ερωτούν; — Πολύ καλά· μα τι θέλεις να κάμω; είμαι έτοιμος, όπως με προστάξεις· όταν με ρωτάς κάτι τι, που δεν καταλαβαίνω, απαιτείς μολαταύτα να αποκρίνωμαι, χωρίς να σου ζητώ επεξηγήσεις· αι; — Φαντάζεσαι όμως βέβαια πως πάντα κάτι θέλει να πη εκείνο που σε ερωτώ. — Μάλιστα.
Αλλά δεν επιτρέπεται να λέγωνται αυτά προς όλους και να φανερόνωνται τα απόρρητα, μήπως και κανείς με καταγγείλη επί ασεβεία προς τον Ραδάμανθυν. ΦΙΛ. Σε παρακαλώ, Μένιππε, μη μου τα κρύψης• είμαι φίλος σου και γνωρίζω να κρατώ μυστικά, εκτός δε τούτου είμαι και μεμυημένος εις τα μυστήρια. ΜΕΝ. Μου απαιτείς δύσκολον πράγμα και επικίνδυνον, αλλά τέλος πάντων προς χάριν σου θα το αποτολμήσω.
Αλλ' ακριβώς, καλέ Ξένε, εδώ έγκειται το ζήτημα, πώς ημπορεί κανείς να εννοήση καθαρώτερα, ότι το είδος και το μέρος δεν είναι το ίδιον, αλλά διαφέρουν μεταξύ των; Ξένος. Λαμπρέ μου άνθρωπε Σωκράτη, δεν απαιτείς μηδαμινόν πράγμα. Ημείς έως τόρα, περισσότερον από ό,τι έπρεπε, απεμακρύνθημεν από το προκείμενον ζήτημα, συ όμως ζητείς να απομακρυνθούμεν ακόμη περισσότερον.
Εκείνο δε, το οποίον ζητείς, είναι εν περιλήψει το εξής· απαιτείς ν' αποδειχθή ότι η ψυχή μας δεν καταστρέφεται και είναι αθάνατος.
Πρωταγόρας Σωκράτη, είπε, εγώ έως τώρα με πολλούς ανθρώπους ήλθα εις λογοπόλεμον, και εάν έκαμνα τούτο, το οποίον συ απαιτείς, δηλαδή να συνδιαλέγωμαι, όπως απαιτούσεν ο αντίπαλός μου να συνδιαλέγωμαι, δεν θα εφαινόμην καλύτερος από κανένα, ούτε θα υπήρχε το μέγα όνομα του Πρωταγόρα μεταξύ των Ελλήνων.
— Και όμως... όταν σοι είπω... πιστεύω ότι και εις τούτο θα μοι αποδώσης το δίκαιον. — Ειπέ μοι, διηγήσου μοι τούτο· και εγώ αυτό ζητώ, είπεν η Αϊμά. — Τούτο αποτελεί ακριβώς την δυσκολίαν. Όταν σοι διηγηθώ τούτο, θα σ' είπω όλην την ιστορίαν. — Και δεν θέλεις να μοι την είπης; — Δεν δύναμαι σήμερον. — Διατί; — Διά να σοι είπω το διατί, πρέπει να σοι διηγηθώ αυτό το πράγμα, όπερ απαιτείς.
Τώρα, την ημέραν της εκλογής, πώς απαιτείς να υπάγη άνθρωπος πεινασμένος, άνθρωπος όστις θα ψαύη την κοιλίαν του ως έγχορδον όργανον, άνθρωπος όστις δεν θα έχη την δύναμιν να ίσταται ή να βαδίζη, πώς απαιττείς τοιούτος άνθρωπος να υπάγη να ψηφοφορήση εις την κάλπην σου, και να σου δώση μάλιστα λευκήν ψήφον; Φυσικόν είνε, αφού θα λάβη τον κόπον προς χάριν σου, να του δώσης τουλάχιστον να φάγη δι' εκείνην την ημέραν.
Και αφού ο τύραννος εφονεύθη δεν θα δώσης αμοιβήν εις εκείνον ο οποίος έγεινεν αίτιος του θανάτου αυτού; ω της μικρολογίας. Τι σε μέλει πώς απέθανεν, αφού απολαμβάνεις ελευθερίαν και τι περισσότερον απαιτείς από εκείνον όστις σου απέδωκε την δημοκρατίαν; Ως ο ίδιος λέγεις, ο νόμος εξετάζει μόνον την ουσίαν των πραγμάτων, τας δε λεπτομερείας παραλείπει και δεν πολυπραγμονεί.
Τόσο χατήρι δεν έχω; — Τι να σου πω; — Θα πάγης; — Εσύ πρέπει να έχης λόγον να επιμένης τόσον, είπε μετά προσποιήτου ευηθείας ο Σκούντας. — Λόγον; Ειμπορεί να έχω. — Και δεν επιμένω να μου τον πης. — Και να επιμείνης δεν σου λέγω τίποτε τώρα. Άλλην φοράν, μάλιστα. — Λοιπόν απαιτείς να πάγω; — Απαιτώ. — Θα πάγω τότε, τι να γένη. — Εύγε, είσαι φίλος, είπεν ο Τρανταχτής. Φίλος διά φίλου σώζεται.
Πρωταγόρας Πώς λοιπόν απαιτείς ν' αποκρίνωμαι σύντομα; Ή θέλεις, είπε, να σου αποκρίνωμαι συντομώτερα παρά όσον πρέπει; Σωκράτης Διόλου, είπον εγώ. Πρωταγόρας Αλλά θέλεις να σου αποκρίνωμαι όσα πρέπει; Είπε. Σωκράτης Ναι, είπον εγώ. Πρωταγόρας Τι από τα δύο λοιπόν θέλεις να σου αποκρίνωμαι, τόσα όσα εγώ νομίζω ότι πρέπει ν' αποκρίνωμαι, ή όσα συ;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν