United States or Tokelau ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ons vaderland, wij liefkozen het zoo als eene moeder haar kind liefkoost; wij zouden het terugkoopen tegen den prijs van al het bloed onzer vijanden. Hem, wiens hart tegen ons vaderland was, zouden wij door onze zwaarden verscheuren." Als slot van onze beschouwing over den toestand van het groote zeekanaal, deelen wij aan onze lezers nog het volgende mede.
Toen barstte een geweldig tumult los. De Czernoviërs waren opgesprongen, hun zwaarden vlogen uit de scheeden, en als een oorlogskreet klonk hun: "Leve de Prinses!" Maar ook de Moscoviten grepen naar hun wapens, en beantwoordden de uitdaging met een: "Leve de Hertog van Bora!"
Aan de andere zijde van de grens wordt een vlak terrein uitgekozen, en in het midden wordt een post geplaatst. De mannen gaan in al wijder kringen rondom dit middelpunt staan en draaien er omheen, steeds het middelpunt aan hun linkerhand houdend, en zwaaiend met hun zwaarden.
De klassenstrijd neemt in hoofdzaak den vorm aan van een strijd tusschen twee wereldbeschouwingen. De geleerden en wijsgeeren smeden te zamen de ideeën die als de omwenteling aanbreekt tot zwaarden zullen worden.
Tot aan de andere zijde der Markt klonk duidelijk hun tergend lied, dat zij met de klanken der hoorns en met het slaan hunner zwaarden op de schilden begeleidden: Gi, rudders, dwingers, maect u van cant, Hier syn de Kerels van Vlanderlant! Gi, Isegrms, hoedt u voor den Blauwvoet, Of gi selt voelen wat sine clau doet.
Ha, daar brult en krijscht het grauw zijn slachtoffer het vreeselijk welkom toe. De bebloede pieken en zwaarden, de kreten van het volk, die lijken daar op den grond, dat bloed, o, dat alles zegt duidelijk, welk lot den grijsaard hier wacht. Hij slaat de handen voor de oogen. Elisabeth strengelt haar beide armen om haar ouden vader heen. Hare oogen vullen zich met tranen.
Doch op hetzelfde oogenblik, terwijl hij weer een een uitval doet, glijden de beenen onder den armen jongen weg en bonst zijn hoofd met een geweldigen smak op het ijs, waardoor hij het bewustzijn zou verloren hebben, als hij geen stalen helm op had gehad. "Hij is de mijne!" zegt Guy, de zwaarden terugduwend. "Hij is mijn gevangene. Geef u over, gij stijfkop van een Busaco!"
Tegen ontvolkte steppen kunnen wij niet ten strijde trekken. Daar echter ons leger nu toch marschvaardig is, en onze zwaarden reeds te lang gerust hebben, moet er oorlog gevoerd worden. Om dezen te kunnen voeren, ontbreken ons slechts een paar goede vijanden, en vijanden te maken, is de gemakkelijkste zaak die ik ken!" De Perzen barstten bij deze woorden in luid gejubel uit.
Een kleine afdeeling voetvolk volgde, temidden waarvan Rogier reed met blinkenden helm en borstplaat van voortreffelijk maaksel; ten laatste de oostersche ruiters, allen in roode en groene buizen en met korte zwaarden omhoog. En achteraan, heel alleen, liep Tamalone de minderbroeder met zijn handen op zijn rug en een deuntje zingend.
Het voegde mij niet, ongeroepen het woord tot u te voeren; maar de taal, door gindschen bedrieger gesproken, maakt het mij tot een plicht, u te verzekeren, dat, zoolang de Friezen in u een goeden en gunstigen beschermer vinden, gij van Friesche zwaarden niets zult te vreezen hebben."
Woord Van De Dag