United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Gij zijt de verraders!" riep hij met machtige stem, »gij paradehelden en ellendelingen, die de Kaffers gaat wapenen, omdat ge bang zijt voor je eigen kostbare huid! Zijt gij de zonen van Oud-Engeland? Het echte Engeland kent u niet en verafschuwt u, want gij zijt geen zonen maar bastaarden! Ja, brult maar! Het raakt mijn koude kleeren niet! Scheldt gij mij voor lafaard?

Hij ga in vrijheid!" De opgeheven speren zakken naar den grond, de dolken worden opgestoken, en men drukt vader en dochter tegen de bloederige borst in eene vurige omarming. Onder gejuich worden zij in triomf naar hunne woning gebracht. "Vive la nation!" brult het volk! Naast deze beide schoone daden van kinderliefde vinde hier eene daad van ouderliefde eene plaats.

Ja, zegt André: alles is glad, mijn huid is als zij! Strijk maar! Vooruit, vooruit! brult het publiek. André le Pêcheur, contre Theophile, le Lion du Littoral! Cirkel wordt uitgebreid. In een kist is zaagsel en de beide lutteurs wrijven zich de handen droog. Zij groeten elkaâr met het professionale gebaar vol waardigheid.

Zoo brult op eens de Koning in wilde grimmigheid: Hij werpt zijn zwaard, dat vlammend des jonglings borst doordringt, Waaruit, voor gouden zangen, een roode bloedstraal springt. Verdwenen zijn de hoorders, verbroken is het feest; De jongling geeft al snikkend in 's meesters arm den geest.

Nietwaar, gij zoudt zweren dat het natuurgenooten waren, arme ontzenuwde wezens van gelijken aanleg, met dezelfde behoeften als wij; maar gij bedriegt u, zie slechts hoe ze wielen en keeren; negen duizend malen op den langen dag, voortgejaagd door den werkman die grootsch als zijn oorsprong, doch gesard door zijn duivel, steeds woedender brult: "Voort, raderen, voort!"

Het basje beheerscht den boel. De boeren hooren niks van de muziek. Ze dansen op het roem-roem, roem-roem, op de twee tonen van 't basje. Die geven de maat an. Die doen zoo lekker dansen. "Wals heire!" , brult de pistonnist. 't Basje geeft 'n stomp tegen z'n bas om stilte te krijgen. "Wals heire!" Roem-roem-roem-roem.

In den ketel kookt en woelt en brult de stoom, die van dit middelpunt, het onstuimig kloppend hart van den reus, door honderden buizen, als zoo vele aderen, de levenskracht doet uitgaan, welke het gansche mechanisme in beweging zet.

Nu trekt hij den schotel met de fijne vogels naar zich toe. "Meen je, dat ik ze niet ken?" brult hij den knecht tegemoet. "Geloof je, dat ik ze moet hooren schreeuwen, om ze te herkennen? Foei voor den duivel! Hoe durf je Kristiaan Bergh kraaien voorzetten!"

Hij strekt zich uit, zwaar op den rug van den Leeuw, en poogt hem zijn armen te wrikken. De Leeuw blijft onverwrikbaar. Men applaudisseert den Leeuw! Het doet mij pleizier voor hem! André probeert een cravate; André probeert een ceinture; de Leeuw blijft als een blok. André, schijnbaar razend, ranselt met de zij van de hand op des Leeuws nek. Publiek brult, jouwt André uit.

"Hij was een man, een heerlijk man! Wie was jij, die zich durfde zetten tusschen hem en mij? Nooit heb ik zijns gelijke gezien: hij gaf me geluk: Geluk en schatten! Gezegend zij zijn nagedachtenis!" Daar laat de Majoor zijn arm zinken, zonder te slaan. Nu weet hij, hoe hij haar straffen moet. "Weg!" brult hij, "weg uit mijn huis!" Zij staat versteend.