Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij had stroo- en hooi-sprieten in 't haar, niet als Ophelia, door Hamlets krankzinnigheid aangestoken, maar wijl zij op den zolder van een stal geslapen had. In weerwil van dat alles was zij schoon. Welk een star zijt gij, o jeugd! Ondertusschen stond zij voor Marius stil met een zweem van vreugde op haar bleek gezicht en iets dat naar een glimlach geleek.
Die teekens en de glimlachjes, die er bij behoorden, waren, helaas, slechts vermomde verzoeken om geld, en ik moest met mijn bezoeken zuinig zijn, uit vrees van anders al mijn geld er achter te laten. De meeste huizen hebben slechts één vertrek, waar geslapen, gekookt en gewerkt wordt; vele hebben geen plafond en staan rechtstreeks met den zolder in gemeenschap.
En terwijl hij in zijn teleurstelling op en neêr wandelde scheen het hem, dat hij een verluchting zou gevoelen, wanneer hij al dien artistieken rommel eens opruimen, zijn ezel op zolder brengen, en nooit meer aan een penseel denken zou.
"Toe hebbe me same elk 'n slaapmutsie gevat ... Da's ook goed voor 't sjegrijn, want we hadde te doen met mekander. Zij met mijn, ik met haar, die arme meid. En toen alle volk na kooi was, zei de waardin: "Kom kinders, 'k heb maf, 't wordt tijd." Mina is na 't zolder, ik ben na de vliering gestrompeld, maar vanochend zag 'k 't haar wel an, dat ze net zoo min as ik een oog dicht had geloke.
Na het avondmaal gingen Soetkin en Uilenspiegel naar boven op den zolder slapen; Katelijne en Nele bleven in de keuken, alwaar heure bedden nu stonden. Rond twee uren des morgens als Uilenspiegel, door het zware bier, al lang sliep, lag Soetkin gelijk alle nachten wakker, Maria biddende dat zij heur slaap zou zenden, doch Maria aanhoorde heur niet.
In het diepe van de zolder stond een kind, niet boven de veertien jaar oud, met een slachtbijl in de hand; bleek van angst en bevend hield hij dit wapen op de Fransen gericht, zonder dat het minste geluid uit zijn borst opkwam: uit zijn blauwe ogen schoten stralen van wanhoop en heldenmoed.
Ik zou ze... denk je dat ik bang ben voor 'n kerel? zei juffrouw Laps. In 't geheel niet! Voor geen drie! Voor geen tien! Voor de heele wereld niet! Ik zou ze... Des-te-beter, vond Wouter. Dan hoefde hy niet te... zouwen. Daar ritselde iets op den zolder. Wouter beefde. Hy was weer geheel kind.
Mesty haastte zich te gehoorzamen en kwam weldra terug met het bericht, dat ze door een valdeur op zolder konden komen en de ladder achter zich optrekken. "Dan kunnen we hen nog uitlachen," riep Jack. "Mesty, blijf jij hier, terwijl Gascoigne en ik de dames naar boven helpen," liet hij er op volgen en verklaarde aan de Rebiera's wat er gebeuren moet.
"Kom, kom, kleine meid," zei pa, "Julia zal wel gauw terugkomen; ze vond het zeker frisscher op het dak dan op den zolder. Ze zal zoo gauw geen ongeluk krijgen." "Och ja, maar ... paatje, Hans en Bob zijn er ook niet." "Hans en Bob zijn toch geen poesjes, die zijn toch niet op het dak geklauterd? Kom, kom, vrouwtje, maak je toch zoo angstig niet. De bengels zullen zich zeker verstopt hebben."
Altijd had hij, op den zolder waar hij nu gansche dagen timmerde, kant en klaar eene wit-houten doodkist, een armemenschen-doodkist staan. Zij stond daar, griezelig-bleek in 't schemerachtig zolderlicht, scheef tegen den muur geleund onder de dakpannen, en bleef er staan, tot ze, verkocht, door iemand werd weggehaald. Dan maakte hij er onmiddellijk een nieuwe voor in de plaats.
Woord Van De Dag