Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Zou de palfrenier ... maar wat was speld ook weer in 't Engelsch? Het was haar opeens alsof ze geen enkel Engelsch woord meer wist! Daar had zij het! "Pin ... pin!" riep ze. "Have you a pin for me?" "Certainly," zei de palfrenier, wiens mondhoeken verraderlijk begonnen te trillen en hij nam vier kostbare spelden van den binnenkant van zijn jas en reikte haar die over.
Daarop was haar onverschilligheid teruggekeerd. Zij ging geregeld naar de kerk, liet de koralen van haar rozenkrans door haar vingers glijden, las haar gebeden, prevelde in een hoek van het huis haar Ave, terwijl men in een anderen hoek I love you lispte, en zag onduidelijk Marius en Cosette als twee schaduwen, terwijl zij zelve een schaduw was.
Toen op een gegeven oogenblik een der heeren het jonge meisje naar boven riep, om iets merkwaardigs te zien, dat wij passeerden, gaf zij lakoniek ten antwoord: "Thank you, I am satisfied.
Toen ze geëindigd had, keek ze met een vroolijk gezicht om. "Thank you, darling," zei Miss Piper. Cécile bleef bij de piano zitten spelen. "Ze ziet vandaag toch niet een beetje bleek? En heeft ze in 't geheel niet over vermoeidheid geklaagd?" vroeg mevrouw d'Ablong aan de gouvernante. "O neen, volstrekt niet. Ik geloof eigenlijk dat Cécile altijd gezond is, mevrouw."
Wij kunnen dan ook eens bedaard overleggen wat je verder doen zult. Maar nu weet ik natuurlijk niet of je er lust in hebt." "Weet u dat niet?" was al wat Hedwig zeide. Toen met een gebroken stem: "Oh, how good you are, how good!" "En nu kalmpjes afwachten wanneer je met je nieuwe leerling beginnen moogt," zei Dr.
Bij Shakespeare is 't een willekeurige "lord," en de vindplaats is "before an alehouse on a heath." Zoowel in Shakespeare's voorspel en de door mij medegedeelde lezing vinden wij een schuld van den armen schobbejak aan een waardin of waard voorgesteld. Bij Shakespeare: SLY. No, not a denier: Go by, Jeronimy ...." etc. HOSTESS. You will not pay for the glasses you have burst?
Balvourneen, een kleine, bleeke vrouw met een spits gezicht en een zeurderige stem, haar te gemoet kwam. "I hope you are not tired?" zei ze, met koele beleefdheid de vraag van haar man herhalend en het antwoord niet afwachtend. "Wij zullen maar dadelijk aan tafel gaan, het is zóó laat geworden!" Hedwig deed haar goed af en nam plaats op den stoel, die haar aangewezen werd.
"Thank you," zei de man en verdween; meteen stootte Hedwig's arm tegen den knop van den dikken stok, dien de heereboer tusschen zijn beenen hield, haar portemonnaie gaapte wijder en de geldstukken vielen er uit en verstrooiden zich over den grond. "Ach, du liebe Zeit!" liet Hedwig zich ontvallen en de heereboer keek haar aan met een medelijdenden blik.
Mijn mannen hadden zich allen in Zondagsdos gestoken en hadden broeken en hemden aan van kleurig katoen. Het haar boven het voorhoofd was met houtasch bestreken, en een paar hadden zich zelfs geschoren. "Well, boys, are you ready?" "Yes, Master!" klonk het overtuigd; maar daarbij werden de lasten nog samengebonden. Er werd een poosje gewacht, en toen klonk het: "Well, me me go."
"All right, you go", is het antwoord. Ze leggen een paar schreden af en wachten dan weer. Eén komt aan de hut en zoekt een stok, om zijn pak te dragen, de andere zoekt een deken. Maar ten laatste gelukte het, met een kwartier verlating af te marcheeren, wat ook niet zoo erg is, daar geen spoortrein op ons wacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek