United States or Saint Helena, Ascension, and Tristan da Cunha ? Vote for the TOP Country of the Week !


De weduwe gunt me geen pijp; ik mag niet gapen, mij niet uitrekken en mij niet krabben, als er anderen bij zijn. Ik moet ook op mijne knieën liggen, ik moet naar school gaan en dat wil ik niet, Tom. 't Is mij een kwelling om rijk te zijn en te zweeten, totdat je woudt dat je dood was. Neen, deze kleeren lijken mij, een vat lijkt me, en ik denk niet weder te veranderen.

Het gevolg is, dat mijne bedienden zich gedragen als bedorven kinderen; maar ik acht dit beter dan dat wij beiden gebrutaliseerd worden. Gij hebt veel gesproken, Nicht, over onze verantwoordelijkheid om onze slaven op te voeden, en ik wenschte inderdaad dat gij het eens woudt beproeven met één kind, dat een staaltje is van duizenden onder ons."

"Heb ik dat Mijnheer niet gezegd?" zeide Sam op een toon alsof hij zeer verongelijkt was. "Hoe kan een vreemd heer denken, dat hij meer van het land zal weten dan iemand die er geboren is?" "Gij, schelm!" zeide Haley, "dat hebt gij wel geweten." "Heb ik u niet gezegd dat ik het wist, toen gij mij niet woudt gelooven?

"Maar zoo midden op den dag?" vroeg Pols. "Misschien zijn het menschen, die niet matineus zijn," antwoordde Eduard. "Maar ga voort; ge woudt iets zeggen van de courzaal." Pols was evenwel door deze gebeurtenis geheel van zijn stuk gebragt. Hij begreep, dat zijne uitmuntende inleiding, om tegen de gevaren van het spel te waarschuwen, verloren was, en ging dus nu maar niet voort.

"Ik denk majoor, dat u méér vertrouwen in me stelt dan je me straks woudt toonen. Toen u er slecht aan toe waart, toen hebt u gezegd: jij kunt me beter maken dokter; doe alles wat in je vermogen is, dan zal ik.... enfin, die belofte doet niets ter zake. En nu moet ik weer met zekerheid bepalen dat u aan een beroerte...." "Neen, ben je gek, dat moet je niet met zekerheid bepalen, ik wilde...."

Spreek niet, daar 'k alles weet Wat gij woudt zeggen wil niet fluistren Breken mochten de tooverkluistren, Waardoor straks buig' de strenge van gedachte, Dien niets nog buigen deed: De diepste macht der Hel blijft hij verachten. Scheur het floers! Het is door. 't Bleek gesternt van Auroor Schijnt op smart zwaar te dragen. Bezwijmt gij erdoor, Machtge Titan? Wij lachen hoon-schaatrend in koor!

"Dat kan ik me denken," zei ze, "'t is nu nog al een seizoen voor zulke tochten!.... Waarom heb je dan tenminste de brik niet genomen, als jelie dan met alle geweld er op uit woudt.... Geloof me, jongelief, je zult je nog ziek maken...." Aan tafel was weer dezelfde stemming als 's morgens. Alleen was papa wat spraakzamer en zijn vroolijkheid wat natuurlijk, wat jovialer.

Gij moet weten dat ik twintig duizend pond verlies, wanneer ik den 21sten December, kwartier voor negenen niet te Londen ben. De mailboot van New-York heb ik niet kunnen halen en daar gij mij niet naar Liverpool woudt brengen...." "En daar heb ik zeer goed aan gedaan, bij de vijftig duizend duivels der heil" riep Andrew Speedy uit, "daar ik er veertig duizend dollars bij win."

"Ik lieg nooit, Juffrouw Phelia," antwoordde Topsy met den ernst der onschuld. "Het is zuivere waarheid wat ik u gezegd heb en niets anders." "Topsy, ik zal de roe moeten krijgen als gij zoo liegt." "O Juffrouw, al woudt ge mij den heelen dag slaan, ik kan toch niet anders zeggen," antwoordde Topsy, nu huilende. "Ik heb het daar nooit gezien; het moet vanzelf in mijne mouw zijn gekomen.

Gij woudt mij met Uw gunst omringen, Meer dan een Vader zorgde Gij. Gij, milde bron van zegeningen! Zulk een Ontfermer waart Gij mij! Statig ruisten de tonen van het lied, door de krachtige mannestemmen uit volle borst gestoten, door de lucht. Door gebergte en dal herhaald, steeg dat gebed, op de vleugelen des gezangs gedragen, als avondoffer opwaarts naar de troon van Jehovah, der vaderen God.