United States or Réunion ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen zij landden, wipte een jong kerel op den wal. In zijne handen had hij een schild, daarop was brood en zout gelegd. Na hem kwam een grijze; hij zeide wij komen van de verre Krekalanden weg, om onze zeden te bewaren. Nu wenschten wij, dat gij zoo vriendelijk zoudt wezen, om ons zoo veel land te geven, dat wij daarop mogen wonen.
Mijnheer du Bessy en Florjan Pacôme zouden de tram nemen en hun best doen om bijtijds nog op mevrouw Verlat's dîner te zijn. Zij namen afscheid vóor het hek van den tuin. Henriëtte drukte lang de hand van mijnheer du Bessy en gaf een paar kneepjes in zijn duim. Ze wipte in het tweewielig paandertje en riep: Dââg! Haar hoed kleurde in de avondschemering.
Met een rukje van haar duim en wijsvinger maakte zij het onderste knoopje van haar handschoen dicht, leî daarna gauw haar blauwe doekje over den linker arm, waar zij ook de roomkleurige parasol meê droeg en wipte de stoep af. Jozef bracht zijn arm naar voren om haar te helpen. Zij ging op de achterbank zitten naast haar vader.
Ik zal er eens om vragen, zei Cecilius en wipte op en weg. Ik ga meê! en ook Cecilianus wipte op. Ach w
De ridder gaf nu werkelijk het dier de sporen, doch dat wipte slechts een paar malen op en bleef toen onbeweeglijk staan. Ziende, dat zijne list gelukt was, sprak Sancho: "Heer ridder, de hemel zelf verlangt door teekens en wonderen, dat gij u niet in gevaar zult storten.
»Wel wat heel vroeg, niet waar, lieve juffrouw Verburg?" sprak het jonge meisje, dat vlug en levendig naar binnen wipte. »Ik vrees wel dat ik u een weinigje overval; maar ik hoop dat gij uw gang zult gaan of ik er niet bij was; ik zal ondertusschen vertellen hoe het komt dat ik nu al hier ben.
De tramps waren zoo wijs geweest, die zoo ver mogelijk van de boerderij af te brengen. Nu wipte Old Firehand met de daartoe aangewezen knechts over den muur, om den Osage-hoofdman op te zoeken, en zich te vergewissen, dat die zijn opdracht goed begrepen had.
Hakkelaar van nature, wilde hij rap spreken; doch hoe meer hij zich haastte, hoe meer hij moest niezen als een hond, die uit 't water komt. Middelerwijl wipte Uilenspiegel bollekens brood naar zijn aangezicht.
"Neen!" zei de heer Kegge, "ik ben op die repetitie gesteld. Wij wachten u van avond stellig.... Om een uur of zeven, niet waar?" "Charmant, charmant!" riep de heer Van der Hoogen uit, en wipte van zijn stoel op: "dérangeer u niet;
De man leek niet op rozeknopjes, en z'n verbaasd gezicht scheen te vragen: wat doe ik daarmee? Vóór-i evenwel zichzelf 'n bruikbaar antwoord op deze vraag geven kon, was Wouter van z'n plaats gesprongen. Hy wipte langs en over 'n paar buren en banken, greep 't gulden vlies dat den valschen Jason zoo in verlegenheid bracht, en drukte het, opziende naar den engelenbak, aan z'n lippen.
Woord Van De Dag