Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Des nachts ziet men haar rijzen uit Eleonora's Poll, en ze neemt van de aarde wat zand, gelijk ze eens heeft genomen van het graf bij den Wildenborch. De wind verwaait het. Hoe vreemd ritselen er de bladeren in den herfst .... De Kamper Raadslieden
"De Wildenborch komt heer Zweder rechtens toe, vrouwe Eleonora!" Hij ging heen, en Diebald legerde zijn mannen om den Wildenborch. Zij wachtten geduldig, want er was weinig leeftocht in den burcht. Vrouwe Eleonora leerde de trouw harer lieden kennen, die den langzaam-martelenden honger niet vreesden, welke hun vleesch afvrat als een dier met scherpe tanden.
Op het voorplein stond een ridder, nu de meester van den Wildenborch. Het vizier was gesloten, en hoog en zwijgend stond hij. De schoone Eleonora knielde, en omknelde met haar armen den ijzeren voet. "Diebald! heer Diebald," zoo smeekte ze weenend, "nu gij overwonnen hebt in naam van Zweder, val ik neer in het stof, zie me liggen! Dit is Wildenborch en hier hebt ge mij. Begeert gij nog meer?
Langzaam droegen ze hem naar den Wildenborch, zonder hem te wiegelen, opdat zijn pijn zoo licht mogelijk zou zijn. Wel wilde hij sterven, hoe jong hij ook was, doch dan in Eleonora's armen, en met haar zoeten troost gezegend. De fakkels brandden in den avond. Eleonora ging naar buiten, en ze zag haar Herman, nederliggende op de baar.
Ze zat eenzaam op den Wildenborch en ze wachtte ... ja, inderdaad wachtte zij op heer Herman, ocharme! Ze wilde hem tegemoet gaan, om tegen zijn borst te rusten, en zwijgend bij hem te zijn. Ze glimlachte: immers, ze wist zeker, dat hun dag komen moest. "Ik heb lief," fluisterde ze tot zichzelf. Het zonlicht was over de wegen naar den Wildenborch, het slot, waar zij toefde.
Hij zond zijn heraut, en deze zeide: Vrouwe Eleonora! ge zijt heer Zweder's bruid, en zult zijn vrouw worden. Wat blijft ge hem verre, vrouwe Eleonora! Waarom onthoudt ge hem den Wildenborch?" Ze antwoordde: "Zoo de Wildenborch heer Zweder's bezit is, waarom wil hij dan den burcht met geweld nemen? Verlangt hij zóó naar mijn erfdeel, dat hij niet wachten kan?"
Toen trok hij-zelf met zijn heir naar den Wildenborch. De trompetten schalden. "Geef over den Wildenborch! De rechtmatige heer is gekomen." De brug viel terneder, en de heer Zweder deed zijn intocht. Hij kwam met geopend vizier, en hij zag den doode en de levende, die erbij stond. Hij zeide: "We zullen dat lijk dezen avond begraven." Zij antwoordde met zachte stem: "Het graf is reeds gedolven."
Hij lachte, of hij zeggen wilde, dat dit des te beter was. Zoodra het duister werd, reed men uit, om den doode naar de groeve te voeren. Onder de boomen was het reeds nacht, en naar de zijde der boomen dreef Eleonora haar paard. De bladeren ruischten was er nog een ander geluid? Nadat men den heer Herman ter aarde had besteld, ging men naar den Wildenborch terug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek