Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Nu eens stil kermend nederliggende, en dan weder woest en akelig overeind springende, terwijl hij in koortsig ijlen de vreemdste, somwijlen de grofst onkiesche en terstond daarna de verteederendste woorden sprak, lag hij thans dof en roerloos, de ongelukkige jongeling.... de jongeling, groote God! dien zij als kind met haren boezem de rozen op de, ook toen zoo bleeke wangen getooverd had; de jongeling, dien zij als kind lief had alsof het haar eigen zoon.... alsof het haar Frans geweest ware, van wien ze met bittere weemoedstranen gescheiden was om hem niet meer te zien dan zóó.... zóó ellendig! zóó ontzenuwd! en ze bad weder, de goede vrouw, hetgeen ze dien nacht reeds zoo vaak had gebeden: "Ontferm U zijner, o Heer! want ach! wat hij deed, hij wist het niet."
Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende, zoo zal uwe armoede u overkomen als een wandelaar, en uw velerlei gebrek als een gewapend man!« Toch blijft die onderwijzing niet steken bij uw beroep. Ook in uw geestelijk aanzijn dringt diezelfde onderwijzing door.
Sir Robert Peel's Income-Tax bedreigt, treft alreeds de bezittingen en portefeuille; de hooggeroemde papieren, welke rente geven, al sluimerende en al nederliggende, die uitvinding van den nieuweren tijd, welke staatsschuld synoniem acht met volksrijkdom, Sir Robert Peel's Income-Tax zal navolging vinden op het vaste land, en wij zullen zien doch ik mag niet weêr afdwalen, ik herhaal liever mijne vraag: wat geeft Engelands handel het overwigt op dien aller volken, wat heeft hij zigtbaar boven den onzen vooruit?
"Blijf, ellendeling!" riep de nederliggende gravin: "toef, monster! en gij zult vernemen, wie gij...." doch het was haar onmogelijk voort te spreken, want door de deur, welke Van Rodenberg geopend had, drong een dikke rookmassa naar binnen; een benauwde brandlucht vervulde het vertrek, en de kreet van "Brand! Brand!" weergalmde eensklaps door het kasteel.
»Een weinig slapens,« roept de Heilige Geest door Salomo, »een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende, en uw armoede zal u overkomen als een wandelaar en uw velerlei gebrek als een gewapend man!« En zie wel toe, dat ge dit nu niet aanstonds op het geestelijke overbrengt. Neen, het geldt eerst van uw beroep en van uw huislijk leven.
Hoezeer zij al nader en nader bijkwamen, viel het hun echter moeilijk te onderscheiden wat er eigenlijk gaande was, want er stond een kring soldaten en leegloopers om de vechtenden heen; doch eindelijk ontwaarden zij dat het twee vechtende jongens waren, waarvan de nederliggende, de kleinste van de twee, deerlijk door den grootste geslagen werd.
Eindelijk, het olievlammetje uitdoovende, stond ze op; opende het vensterluik, en beschouwde toen nogmaals die nederliggende zoogbroeders: den armen Frans en den rijken Willem.... Neen, Hemel! neen! den armen Willem en den rijken Frans!
"God, Walter! zijt gij het?" riep de graaf, terwijl hij verbleekte, en bevend den nederliggende beschouwde: "Walter, Walter! waartoe zijt gij gekomen!" Walter Van Rodenberg opende zijne oogen en keek verwilderd om zich heen. "Ha! eindelijk vernietigd!" riep hij met schorre stem: "Het is reeds lang genoeg. Waar is de dood?
Deze levensvolle, dramatische groep in de lucht doet nog te treffender de volstrekte eenzaamheid uitkomen van Adam, den eersten bewoner der aarde, daar nederliggende op die kale naakte helling, die door niets de aandacht afleidt van de eerste harmonische beweging, den eersten zielvollen blik, de eerste kiemende gedachte van den eersten mensch, alleen tegenover zijn God.... De oude schilders en de meesters onzer hollandsche school zouden hier ongetwijfeld eene gansche menagerie en een volledigen plantentuin hebben aangebracht: Michel-Angelo, niets dan den Schepper en zijn beelddrager.... Niet zonder grond hebben de meest bevoegde kunstrechters deze fresko als het uitnemendste gewrocht der schilderkunst geroemd, onvergelijkelijk door den adel der gedachte, den verheven stijl, de machtige, aangrijpende poëzie der voorstelling.
Langzaam droegen ze hem naar den Wildenborch, zonder hem te wiegelen, opdat zijn pijn zoo licht mogelijk zou zijn. Wel wilde hij sterven, hoe jong hij ook was, doch dan in Eleonora's armen, en met haar zoeten troost gezegend. De fakkels brandden in den avond. Eleonora ging naar buiten, en ze zag haar Herman, nederliggende op de baar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek