Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Geboren, arg- en schuldeloos, daar God u eens te willen koos, daar staat ge: en, in den zonneschijn, al dat gij doet is blomme zijn! 't Is wezen, 't geen mijne ooge aanziet, 't is waarheid, en ge'n dobbelt niet; en die door u mijn hert verblijdt is enkel, zoo gij enkel zijt! Hoe stille is 't! 't En verwaait med al geen bladtje, dat ons stooren zal;
Des nachts ziet men haar rijzen uit Eleonora's Poll, en ze neemt van de aarde wat zand, gelijk ze eens heeft genomen van het graf bij den Wildenborch. De wind verwaait het. Hoe vreemd ritselen er de bladeren in den herfst .... De Kamper Raadslieden
Toch voelt het sprookje zich in het woud beter thuis, en het verwaait en vervaagt wel eenigszins in onze kale, kille laaglanden. Hoe schenkt het dichte, donkere bosch ook zoo echt de sprookjes-stemming, de zalige beklemdheid, het heerlijke angstgevoel! Dáar drukt verlatenheid en eenzaamheid op het verdwaalde kind.
Laat af, gij zijt een jonge jager, Marcus; En kom, ik wil een koop'ren blad gaan halen, Met stalen stift die woorden er op griff'len, En 't zoo bewaren. Noorderstorm verwaait Dit zand ras, als de bladen der Sibylle, En waar is dan 't vermaan? Knaap, wat zegt gij?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek