Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Verdrietig liep hij voort; maar toen hij de stad achter zich had en in de eenzaamheid en duisternis van den weg verzonk, voelde hij, hoe hem een angstgevoel bekroop, dat hem tot in zijn binnenste deed verstijven.
Hierdoor ontstond een angstgevoel, 't welk zich bij de ondoordringbare duisternis dezer wijk mengde, waar alles beslist zou worden; vandaar een vermeerdering van angst rondom deze stilte, waaruit een ontknooping zou ontstaan. Men hoorde er slechts één geluid, hartverscheurend als een doodsgalm, dreigend als een vervloeking, de alarmklok van Saint-Merry.
"En wij, over een jaar of acht?" peinsde Else; maar Go wilde ontvluchten 't angstgevoel voor 't onbekende; fantaseerde door: "ze hebben allemaal aan dezelfde tafel gezeten, dezelfde stoelen gebruikt; op die canapé gelegen...."
Een kil angstgevoel liep de arme Jo als een rilling over den rug: "Bets is dood," dacht ze, "en Meta durft het mij niet te zeggen." In een oogwenk was zij weer op haar post, en voor haar overspannen blik scheen er een groote verandering te zijn voorgevallen.
Maar daar keek almedeen de koe, de groote, witte koe te midden in dien droomwinkel en een angstgevoel dreef al die goede warmte weg, zoodat Doka wakker en in de droevige werkelijkheid van haar oud, arm lijf, weer terecht kwam.
Toch voelt het sprookje zich in het woud beter thuis, en het verwaait en vervaagt wel eenigszins in onze kale, kille laaglanden. Hoe schenkt het dichte, donkere bosch ook zoo echt de sprookjes-stemming, de zalige beklemdheid, het heerlijke angstgevoel! Dáar drukt verlatenheid en eenzaamheid op het verdwaalde kind.
De 18 mei 1302, om negen uur des morgens, kwam het leger der Fransen met vliegende vaandels in de stad. De Chatillon reed aan het hoofd zijner zeventienhonderd ruiters, zijn blikken waren dreigend en wreed; ook bevingen zich de harten der Burgers met een pijnlijk angstgevoel en reeds voorzagen zij een gedeelte der rampen die hen moesten treffen.
God!... al over vier dagen.... Ze schrok er plotsling van.... Een angstgevoel bonsde dof op in haar keel.... Dan geen gedachten aan Paul meer!... Over vier dagen.... vier dagen ... vier dagen....
"Nu beginnen we er goed in te komen," zei Else opgewekt, toen ze samen over de donkere Breestraat liepen. "Visites, vergaderingen, colleges onze dagen zijn heelemaal gevuld." "Maar dit is iets nieuws en heel bizonders," antwoordde Go, en ze had weer dat vreemde angstgevoel, hoe het toch gaan zou vanavond.
Aan de uiterste grens van het schemer-grijze Frankfort, leefde kleine Wolfgang opgesloten in een hol ouwerwetsch huis, met geheimzinnige wenteltrappen en getraliede venstertjes; zijn vader had hem vroeg geleerd, dat hij zich moest verzetten tegen het sprookachtige angstgevoel, dat hem beving in de half duistere schuilhoeken van zijn woning.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek