Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Maar hij moet dan ook de kleine gevoeligheden, die de gewone menschen kennen, laten varen voor dat ééne groote: de wetenschap. Wilt ge zulk een mensch worden? was dat uw roeping, mijn jongen? Johannes weifelde, hij wist nog niet recht wat een roeping was, zoomin als de meikever. 'Ik wilde het boekje vinden, zeide hij, 'waar Wistik van sprak. De docter keek verbaasd en vroeg: 'Wistik?
Maar slechts een oogenblik weifelde hij, want spoedig had het ridderlijk karakter van den jongen held alle vrees voor eigen veiligheid overwonnen. Haastig raapte hij het sistrum op, en bood het der kranke koningsdochter aan, zonder het gevaar van herkend te zullen worden te tellen.
Vrienden daar deden moeite om hem een eervolle betrekking te bezorgen en voor goed aan zijn vaderstad te binden. Hij zelf weifelde: misschien zou 't er toch toe gekomen zijn. Maar 't zachte fleemen en hartstochtelijk willen van een vrouw stuurde zijn leven in andere richting.
Wouter week schichtig uit, en vermeed zooveel mogelyk de minst donkere plekken. Z'n gedachten keerden terug naar 't punt van uitgang: dien fameuzen brief! "Uweledelgeboren zal ontwaren dat er vyf stuivers over zyn. Die schenk ik Uweledelgeboren als 'n blyk van... van... Hy weifelde tusschen "goedertierenheid" en "genade."
Nu moet ik langzamerhand weg, om mij te gaan verkleeden. Zij wipte van haar stoel. Het licht weifelde, de deuren schoven dicht. Een licht applaus klapte als op ongelijke handslagen door de zaal.
Omdat ik weifelde en twijfelde binnen te gaan, toen de damoselen aan de vensteren verschenen en lonkten en lokten met zoeten lach en lonk... Ik dacht: willen die damoselen wel worden bevrijd of... willen zij niet worden bevrijd. Dat is de vrage! Zeide ik het u niet al?! riep Galehot. Koning Assentijn sloeg de handen om zijn arme hoofd en zijn kroon gleed scheef.
Ik zal 'n kermisbedje voor je maken, daar ... in dien hoek! Want, zieje, als ik alleen ben ik, als vrouw, weetje met al die dieven en moordenaars, dan wordt ik zoo... griezelig. Wouter durfde niet neen zeggen, en evenmin doen wat hem zoo streelend gelast werd... Hy weifelde... Zy hield aan... Hy begon... Men bedenke dat het kind beneveld was! O Fancy!
Rufus, voortreffelijk jurist en redenaar en kundig staatsman, was in 65 praetor en in 51 consul. Toen de burgeroorlog tusschen Caesar en Pompeius tot uitbarsting kwam, bleef hij een tijd lang besluiteloos, totdat hij eindelijk Caesars partij koos, door wien hij later als proconsul naar Achaia gezonden werd. Na Caesars dood weifelde hij opnieuw, bij welke partij hij zich zou aansluiten.
"Zou moesje 't goed vinden?" weifelde Leni. "Natuurlijk vindt ma het goed," pleitte Nel weer. "Zie je, den rechter schoen doe je aan, omdat het de eerste vacantiedag is en dus een feestdag, en den linker, ja den linker..." "Ik weet het: den linker doe ik aan, omdat Bob en Hansje komen." "O ja, hoe leuk. Wacht, ik zal je even helpen ter eere van Bob en Hansje."
Was ik de speelbal eener nachtmerrie, of zag ik een abominabele werkelijkheid gebeuren?.... Was dat Tieldeken, omarmd door een man, door.... plotseling herkende ik hem.... door den pummel, het kwasi boerke-van-Meylegem dien ik nog pas geleden op het ijs zoo smadelijk overwonnen had!.... Het schemerde vóór mijn oogen en ik weifelde en twijfelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek