United States or Papua New Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daar de terreinen dikwijls bij elkaar aansluiten, zijn de wegen ertusschen zeer smal; men loopt als door een steegje tusschen de steenen muurtjes en de rietmatten. Soms kan men bij een bocht vrouwen zien wegloopen en kinderen schreiend aanschouwen, want de blanke schijnt hier de rol van boeman te vervullen.
Die lieden wisten niet hoe zij het hadden. De meesten van hen, die naar het eiland hadden moeten gaan, waren de gang reeds binnengedrongen, toen deze plotseling door een kolossale steen- en aardmassa werd ingedrukt. Die massa had velen der mannen verpletterd en de gang zoo volkomen en vast versperd en verstopt, dat het water van het meer niet naar buiten kon wegloopen.
Begiet men de planten niet op deze wijze, dan zal het gietwater door de mazen wegloopen, zonder in de aarde te dringen, terwijl de meegevoerde aarde niet alleen de ampel zelf, maar ook alles wat er omheen staat, zal verontreinigen.
Wijl hij, uit vrees van zich te verraden, niet durfde bukken, had hij de koorden van zijn linkerbeen niet doorgesneden. De bandieten hadden zich van hun eerste verbazing hersteld. "Wees gerust," zei Bigrenaille tot Thénardier, "hij is nog aan een been gebonden en zal niet wegloopen. Ik sta er voor in. Ik heb dien poot gebonden."
Men dagt niet meer aan wegloopen: vyf of zes schuilplaatsen der weggeloopen Negers, van alle gemeenschap verwyderd, in ontoegangelyke Landen en ondoordringbaare bosschen verzonken, zyn van tyd tot tyd vernield, of door de vredelievende middelen van onderhandeling, tot de stem der menschelykheid, die tot in deeze verblyfplaatsen was doorgedrongen, te rug gebragt.
«Ze zijn binnen in 't kasteel,» hernam de student. «Je moet weten, dat de bloemen, zoodra de koning en al de hovelingen naar de stad terugkeeren, dadelijk uit den tuin wegloopen en naar het kasteel toe gaan, en daar maken ze dan pret. Dat moest je eens zien!
Na zich heel matig verkwikt te hebben, ging hij met zijne gewone kalmte in een hoek leunen. "Nu moeten wij," zeide ik, "dit water niet laten wegloopen." "Waarom niet?" antwoordde mijn oom, "ik houd het er voor, dat deze bron nooit zal opdrogen." "Dat blijft hetzelfde! wij zullen den zak en de flesschen vullen en dan de opening trachten te stoppen." Mijn raad werd gevolgd.
Nu was hij reeds dicht bij de stad: het gedrang op den straatweg nam gedurig toe; menschen en vee verdrongen elkaar: zij liepen op den straatweg langs de heggen, ja, bij den slagboom kwamen zij zelfs op het aardappelveld van een daglooner, waar zijn eenige kip aan een touw rondliep, opdat zij niet van het gedrang zou schrikken, afdwalen en wegloopen.
Maar zij liet zich niet in de rede vallen; haar verhaal scheen haar te gewichtig: "En toen keerde zich die iemand om en ik zag, dat het een boer was met een stoppeligen baard, klein en afschrikwekkend! Ik wilde wegloopen, maar daar bukte hij zich over een zak en woelde met de handen daarin om...."
Nu het gevaar genaderd was, zou hij het nu ontvluchten? na de barricade te hebben gezien, zich uit de voeten maken, bevend wegloopen en zeggen: "Waarlijk, ik heb er genoeg van; ik heb gezien en dat is genoeg; 't is de burgeroorlog, ik ga heen." Hij zou zijn vrienden verlaten, die hem wachtten; die hem misschien noodig hadden; die een handvol tegen een leger waren.
Woord Van De Dag