Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Wel indien men op hope van toekomenden tijdelicken rijckdom geen houwelick en wil gronden, naer onse maniere van leven; dient men dan wel sulcx te doen op hope van dien onwaerdeerlicken rijckdom in 't geestelicke? 1935 Phi. Ick was daer gevat, weerde Sophronisçe, eer ick 't recht gewaer wert.
Hy koomt tot haer getreden, Hy seyt haer: Weerde maeght, ick schenck u dese leden, Ick ben bereyt te doen wat ghy bevelen sult, 715 En watter komen magh te dragen met gedult.
Toen Gawein, met een smartelijke vertrekking alle zijner trekken, zich heffende uit zijn knielende houding, ter zijde viel, zijn hand onder zijn hart. Hij is gewond! riepen allen. Gawein is gewond! Laten wij hem leggen, naast Gwinebant, op het wonderbed! Gawein, echter, wendde zich pijnlijk om, over de trede van den koningszetel en hij weerde de gezellen af.
Hij is nu buiten zijn gedachten versmeten. Goedele weerde zich zachtjes af. Wilt ge niet? bad tante Olympe en hare lippen vielen in diepe droefenis neerwaarts, zoodat naar dezen nieuwen rimpel al de andere te gelijk negen, een beeld stichtend van onzeglijke smert. Goedele troostte haar dat was niet zoo erg, en God hield zich niet zoo bepaald bezig met schadelijke uiterlijkheden. Schadelijk?
En zij drongen op mij aan, die beide spookselen. »Kies tusschen ons!" schreeuwden zij met heftige gebaren, alsof zij mijn lichaam in tweeën wilden scheuren. Maar met kracht weerde ik ze af. »Voort!" riep ik: »voort gij beiden! Ik ga mijnen eigen weg. =In naam van God en van vrijheid= voort!".... Zij vloden de eene rechts, de andere links den berg af.
Den langen achtermiddag zou de zon weer over 't veld hangen, hooge en branden op de vruchten. 't Was tijd nu om te werken; zij weerde den goeden vaak van daareven en rekte om de lamheid te ontdoen die met de drukkende warmte haar in de leden woog. Zoo stond ze, plat barvoets op den steenen vloer in de kleine woonkamer en bleef wat kijken nog door 't open venster daar de bloemen warm bloeiden.
Skirnir reed naar den heuvel, waar de wachter zat, die alle wegen bewaakte en op de honden paste. Hij vroeg hem, of hij bij Gerda binnenkomen kon, maar de wachter weerde hem af. Gerda echter, die door Skirnirs razenden ren, waar de aarde en alle gebouwen van beefden, en door de stemmen der twistenden in haar rust was gestoord, liet Skirnir bij zich komen en bood hem een gastvrijen dronk.
Maar die zich 't dapperst weerde was Albino: die tokkelde maar raak, ging ieder oogenblik uit de maat en raakte zelfs eens zoodanig de klus kwijt dat hij, zonder 't te merken, in een verkeerde sonate oversloeg! Het tweede visch-perk werd met zekere achterdocht verkend. Menigeen verwachtte daar 't wijfje van den kaaiman te zullen aantreffen.
Hij was dichter bij haar gekomen, en had zijn eenen arm om haar hals geslagen, en zijn andere om haar middel gelegd. Toen had hij haar aangekeken, vleiend en dringend.... zou zij dáár zelfs ongevoelig voor blijven? en had haar snel de lippen gekust. Maar zij weerde hem af, zacht maar beslist, totdat hij haar loslaten moest. Max, doe dat niet.... Waarom niet? waarom niet?
Hans weerde zich dapper; maar zoovelen tegen één, dat houdt niemand vol. Het duurde niet lang, of zijn jasje was gescheurd en zijn hoed .... Och heden, de nieuwe mooie hoed, waar Hans zoo trotsch op was, werd hem op 't hoofd platgedeukt! En wie weet, wat er nog meer zou gebeurd zijn, als er niet een paar mannen aangekomen waren, die de ondeugende jongens uit elkaar joegen ....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek