Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
"Deze vent wilde binnendringen," riepen de dienaars, "ofschoon wij last van u hadden, hem weg te jagen, wanneer hij zich weder vertoonde." "En ik, arme ziel! die met den twist niets te maken had," riep Mechtelt, "en er een paar woordjes van vrede wou tusschen spreken, ik zie mij aanvliegen door dat ongure beest! O wee! mijn arme kapsel!"
De dokter geloofde het, verwonderde zich zeer en onmiddellijk kreeg hij het brandendste verlangen te weten, wat dat op avontuur uitgaan was en met groote volharding drong hij aan het hem te zeggen en verzekerde, dat hij er nooit over zou spreken. O wee, maëstro, zei Bruno, wat vraagt ge mij? Dat is een te groot geheim en zou de oorzaak zijn van mijn ondergang en mijn verbanning uit de wereld.
ALLEN. Heil, Lucius, heil! heil, Rome's eed'le keizer! LUCIUS. Romeinen, dank! en, goden, hoort mijn beê, Dat ik genezing brenge en heil na wee! Doch lieve vrienden, gunt mij thans nog rust; Eerst eischt natuur van mij een zwaren plicht. Wijkt gij terug; maar, oom, treed nader, pleng Meê vrome tranen dezen doode. Ontvang
Daarna keerde het gelaat zich naar de eeretafel toe en ziet: de oogleden gingen omhoog en de levenlooze mond begon te spreken: "Nog éénmaal herinner ik u aan uwe belofte, heer ridder! Over twaalf maanden wacht ik u om op uwe beurt een bijlslag te ontvangen en wee u! indien ik tevergeefs wacht! Wanneer ge mij zoekt, vraag dan den weg naar de groene kapel, daar zult ge mij vinden.
Berg ze weg, zooals ge uw schande zoudt verbergen dat niemand ze vinden kan. Zoolang gij het couvert ongeopend laat, zult ge gelukkig zijn, en aan den anderen kant, wee uw huis! zoo ge de zegels verbreekt." Hij legde de enveloppe op tafel, en ging ijlings heen, Hij was reeds uit 't kantoortje, en de kamer, waar de twee bedienden zaten, vóór de bankier hem kon terugroepen. De tijd schreed voort.
Hij keek me van onder tot boven aan, en begon toen: Gij zijt toch den man niet met een voet? Neen, met twee voeten. Wat! Alle twee gebroken? Hij had mijn grap niet begrepen. Neen, een, den linker. Dubbel gebroken? O wee! Hij sprak van een saamgestelde breuk! Waarom niet een tiendeelige! Dat was echter zijn zaak. Hij kon moeilijk van mij verlangen dat ik op de hoogte der verwonding wezen zou.
Wee mij, klaagde Ferondo, gij zegt de waarheid en zij was de zachtzinnigste, zij was zoeter dan suiker; maar ik wist niet dat God het den man kwalijk nam jaloersch te wezen; anders zou ik het niet geweest zijn.
Zie toe, zie toe, Arthur, en neem uwen slag wel waar: uw leven en mijne verlossing hangen er van af.... Daar, hij slaat, hij slaat.... de zeven koppen al in eens!... Wee, wee, neen, slechts vijf! Het is gedaan! Arme Arthur, verscheurd, verslonden, dood.... en dood alle hoop!... en ik, eilaas, ik mag niet sterven!"
Want het is wel waar: ge moet elken dag voor uw God leven, en wee u, zoo ge denken gingt: »Zondags voor God en in de week voor de wereld.« Dan hadt ge het loon van uw Sabbath weg. De eisch Gods, dat ge Hem dienen en Hem liefhebben zult met heel uw hart en heel uw verstand, gaat altoos door. Niet enkel op den Sabbath, maar elken dag van uw leven. Maar er is tweeërlei dienen van uw God.
"O wee!" dacht ik nu zullen mij het Dorp aan de grenzen en alle dergelijke aardigheden worden ingepeperd! Dat ik ook over België moest gaan!" Intusschen viel het geheel anders uit: eenige minuten waren voorbij, het middagmaal was afgeloopen en ik zat met den Vlaamschen heer op het dek te praten, terwijl ik somtijds zijdelings naar den Luitenant keek, die met den Tenor in gesprek was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek