United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen keerde hij zich naar Sam en Andy met een verwonderd vragenden blik. "Dat was tamelijk knap gedaan," zeide Sam. "De meid heeft zeven duivels in het lijf, geloof ik," zeide Haley. "Zij sprong als een wilde kat." "Wel," hervatte Sam, zijn hoofd krabbende, "ik hoop dat Mijnheer het ons niet kwalijk nemen zal, als wij dien weg niet probeeren. Ik geloof niet dat ik er courage genoeg toe heb."

Ge begrypt dat ik hierover zeer verwonderd was, te-meer daar hy te Natal my verlaten had in een stemming die me deed meenen nogal goed by hem aangeschreven te staan. Ik had slechts weinig kennissen te Padang, maar van deze weinigen vernam ik of liever ik bemerkte het aan hen dat de generaal zeer verstoord op me was.

Walter de Chatillon met vrees bevangen dorst de algemene slag niet wagen; hij trok dan des nachts met zijn leger naar Atrecht, en dit zo bedektelijk dat de Vlamingen, niets van die aftocht gemerkt hebbende, des morgens verwonderd en verbaasd waren daar zij geen enkele Fransman meer ontwaarden.

Juist het tegendeel zou me verwonderd hebben, maar wel vond ik 't zonderling dat de Gouverneur, die persoonlyk getuige was geweest hoe ik gedurig ver van myn bureau had te kampen gehad met de ontevredenheid der bevolking en aanhoudende pogingen tot opstand ... dat hy die zelf my geprezen had over wat hy "kordaatheid" noemde, aan de ontdekte fouten den naam geven kon van ontrouw of oneerlykheid.

"Wat scheelt er aan, mijnheer?" vroeg hij zeer verwonderd. "Is mijnheer gebeten?" "Neen mijn jongen, en toch zou ik voor zulk eene ontdekking wel een lid van een vinger willen missen." "Welke ontdekking?" "Deze schelp," zeide ik, hem het voorwerp mijner blijdschap toonende. "Het is doodeenvoudig een purperolijf, klasse

Ik speelde nu wat minder hard, om het kind niet bang te maken en het spoediger bij ons te doen komen. Met de armpjes uitgestrekt en waggelend op zijn beentjes naderde het langzaam. Het kwam al dichter en dichter bij; nog enkele schreden en het was bij ons. Zijn moeder keek op, verwonderd zeker en ongerust misschien dat het niet bij haar was. Daar zag zij haar kind.

"Wat zegt gij, knaap?" vroeg Holtvast met een bulderende stem, terwijl hij opstond en zijn mantel over zijn schouder sloeg: "wie zou dat hebben durven doen? of liever: aan wien zou ik mijn vertrouwen geschonken hebben?" Joan zweeg, en zag den kapitein verwonderd aan.

"Ja zeker," zei Bernard, die datzelfde zachte gestreel van sympathie weer merkte, "dat ken ik heel goed.... dat vind ik ook heerlijk.... maar ik heb me altijd verbeeld, dat 't eigenlijk niet mocht.... 't Is, geloof ik, ook wel 'n beetje egoïstisch." "Vindt u?" zei ze, droomerig, wat verwonderd naar 't scheen.

Zij had nu een bepaald onderwerp, waarmeê haar geest zich bezig hield 't was of de droefheid een beetje, een klein beetje maar toch iets, minder erg was. Zij deed aan Jozef verslag, van hetgeen zij had gevonden en daarbij gevoeld. Zij was er heelemaal van vervuld, zij sprak over niets anders. Zij zat met de ellebogen op tafel en vertelde alles. Zij was verwonderd over dit, over dat.

Zijn voeten waren koud; en hij bleef even staan met een gevoel alsof hij stikken zou van drukking op z'n borst.... Het was bij zessen.... Ja, hij moest nu gaan.... 't Was tóch al opvallend zoo lang als hij was weggebleven.... Ze zouden verwonderd zijn en vragen: Waar ben jij geweest.... Hij zou dan maar zeggen dat hij had gewandeld, dat het hem zoo goed gedaan had, dat hij nu eenmaal buitenman was en behoefte had aan veel beweging in de open lucht.... En 't huis van Louis..., nu dat zou hij morgen dan wel zien, dat liep niet weg.... Maar dan kwam 't diner.... Hij zou natuurlijk zitten tusschen dames..., jonge zeker..., of een oude en een jonge ... en dan zou hij moeten praten....