Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Ik wil niet, dat u teruggaat en nog één woord met één uwer vroegere metgezellen wisselt of nog één blik slaat op de plek, waar u gewoond hebt, of de lucht inademt, die verderf en dood is voor u. Verlaat dat alles, nu er tijd en gelegenheid voor is!« »Nu zal ze wel overtuigd zijn,« riep de jonge dame uit. »Ze weifelt, dat weet ik zeker.« »Ik vrees van niet, lieverd,« zei de oude heer.
De voortzetting van de synode, die al lang afgelopen had moeten zijn, was nodig geworden tengevolge van de leergeschillen die nu hoog oplaaiden. Op dinsdag 9 juni kwam dr. Van Dijk de dank der synode heeft overgebracht voor zijn vele bemoeienissen en hem Gods wijsheid en bijstand bij zijn verdere gewichtige arbeid heeft toegewenst en de vergadering hem Psalm 121:4 toegezongen heeft, verlaat dr.
Zij herinnert zich iederen weg, al heeft zij dien slechts éénmaal begaan; in haar gebied is haar bij wijze van spreken iedere steen bekend; juist hierom toont zij zich evenzeer te huis in het hooge gebergte, als zij onbeholpen schijnt, wanneer zij het verlaat.
Jeanne: »Ik geloof vast wat mijne stemmen mij gezegd hebben, dat ik gered zal zijn; voor mij staat dit zoo vast, alsof ik reeds gered was.« Delafontaine: »Gelooft gij na deze openbaring dat gij U niet meer schuldig kunt maken aan doodzonde?« Jeanne: »Daar weet ik niets van, ik verlaat mij op den Heer.« Delafontaine: »Dat is een antwoord van groot gewicht.«
"Nooit verlaat ik u, Geeraart: ik hecht mij onafscheidbaar aan uw lot, en gij zelf zijt niet machtig genoeg om mij van u te scheiden. Gelooft gij, dat ik u wil laten sterven? Vriend, indien gij wist hoe trotsch, hoe hoogmoedig ik ben op dezen stond!
Hij biedt iedereen zijn diensten aan, maar helpt niemand." Een oogenblik later verscheen de zoon van een grande. "Die mijnheer," zei Molina, "is ook een origineel; dikwijls komt hij in een huis, om over een zaak van gewicht te spreken en hij verlaat het weer, zonder eraan te hebben gedacht.
Den beker schonk ze vol van wijn. "Eet en drink en verlaat ons niet meer," zoo zeide zij eenvoudig. "Ach neen " riep Anne uit, "ik wil in mijn huis blijven, want wat zou men zeggen, als ik ten uwen koste leefde! Gij hebt de armen gegeven, zoodat iedereen het hoorde. Ik daarentegen heb de ware milddadigheid betracht, en mijn linkerhand wist niet, wat de rechter deed.
Als hij aan boord komt dan is hij onze Jonas en stuurt ons allen naar den kabeljauwskelder! Een musket! Geef hier een handspaak! Leve Goede Vaêr Tromp! Weg met Witte!" zoo klonk het van alle kanten. Met tranen van spijt in de oogen verlaat Witte het oproerige schip zonder een voet op het dek gezet te hebben.
Zoo verlaat gedurig nu eens de eene, dan weer een andere Spitsvogel den tak, waarop hij tusschen zijne dicht opeengepakte metgezellen zat, huppelt op en neer, maakt jacht op een Insect en keert daarna weer op zijn vorige zitplaats terug.
De stroom heeft allengs den berg afgekabbeld om er den bodem dezer provincie mede samen te stellen, waar hij zich een bedding gevormd heeft...." »Die hij dikwijls verlaat voor een ander!" voegde Kapitein Hod er bij. »Ja, hij is luimig, fantastisch, wonderlijk, die Ganges!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek