Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Bois-Guilbert wendde zijn hoofd besluiteloos naar Rebekka, en riep toen, met een woesten blik op Ivanhoe: "Hond van een Sakser, neem uw lans, en wees voorbereid op den dood, welken gij u berokkend hebt!" "Vergunt de Grootmeester mij het gevecht?" vroeg Ivanhoe. "Ik mag niet weigeren, wat gij gevorderd hebt," antwoordde de Grootmeester, "mits het meisje u tot haar kampvechter aanneemt.
't Kon Jean Valjean evenwel niet zeer verrassen, dat Javert nu een soort van trots vertrouwen in hem stelde, het vertrouwen van de kat, die aan de muis een vrijheid zoo lang als haar poot vergunt, te meer wijl Jean Valjean thans bereid was zich over te geven en tot een einde te komen.
Hier stichten de slechte, verdorven Chineezen eene loge. Wij verzoeken de Melikanen, dat zij die loge zullen doen sluiten, en wij krijgen ten antwoord, dat de melikaansche wet de oprichting van Vrijmetselaarsloges vergunt. Dat is eene zeer verkeerde wet. Zoo moet dan de Zesde Maatschappij zelve die genootschappen en loges vernietigen.
Aan Engeland misschien, welks staatkunde door het meest cynieke eigenbelang, door het onbeschaamdste en onedelste egoïsme, dat van den gierigen gouddorst, gedreven en bezield wordt; dat zich zelven alles geoorloofd rekent, maar niemand vergunt zijn voorbeeld te volgen?
Deze Spaansche beambten, die hij praait, ontvangt hij aan boord, en hun chef maakt hij gelukkig, door hem een rol dubloenen in de hand te stoppen, met het verzoek, om wat voort te maken, daar hij zich heeft te haasten om den wind en het tij. Dank zij de dubloenen, vergunt men hem spoedig te passeeren.
Ik bezweer u bij het kleed, dat gij draagt, bij den naam, dien gij geërfd hebt, bij de ridderschap waarop gij u beroemt, bij de eer uwer moeder, bij het graf en het gebeente van uw vader; ik bezweer u te zeggen, zijn deze dingen waar?" "Antwoord haar, broeder," zei de Grootmeester, "als de vijand, met welken gij worstelt, u zulks vergunt."
In vijf, zes kleine vertrekjes, heél boven op de vijfde verdieping in een heél hoog huis, achter de Suburra, in de nieuwe wijk, heer caupo, antwoordde de dominus; maar vergunt ge mij nu mijn slaven te tellen; je weet nooit of er niet eén weg slipt.... Zes-en-twintig moet ik er hebben.... Heu, lieve gasten, kunt ge ook plaats maken? riep Nilus de zaal door.
"Schoone dames!" zeide Deodaat: "vergunt mij een oogenblik adem te halen: wat de schoonheid der Friesche Jonkvrouw betreft, geloof ik dat haar niemand die zal betwisten, te meer, daar zij er geenszins hoovaardig op is." "Ik geloof," zeide Oda: "dat in die woorden iets ligt besloten, dat een zijdelingschen zet moet beteekenen." "Vooral niet.
Mijnheer de baljuw, gij vergunt mij wel, dat ik niet buig voor zoo'n bengel, en neem 't mij niet kwalijk, als ik onbescheiden ben." "Molenaar Voss," zegt de oude heer, "wees bedaard, molenaar Voss! Het proces komt immers ook eens ten einde! want het is in vollen gang." "In gang, mijnheer de baljuw?
Denk eens, lezer, dat u zelven steeds de kans boven het hoofd hing, dat uwe vrouw en kinderen de wezens, die de natuur ook aan den slaaf vergunt de zijnen te noemen aan u ontrukt en aan den eersten den besten bieder als beesten wierden verkocht!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek