Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Nacht, zwart en dicht, stil en ontastbaar boven d'onstilb're golven, Zoo blind bedolven is mijn wild leven onder 't donkere verdooven der Toekomst. Moeder, Vader, Vrienden, Waarom uw vragende oogen, en door den nacht waarvóór uw zacht geklag? Mijn hart is wond, ik hèb u niet bedrogen, de Tijd gaat Vrouw, die mij houdt in uw goud-lighte leven omhuld, o Uw is 't gulden Nu.
En haar berouw over de ijdelheid, die haar verlokte den titel van Mevrouw na te jagen, wil ze uiten in de polka. De oude Ulrika speelt alsof ze de snaren wil stukspelen. Er is zooveel dat ze verdooven wil; 't gejammer van verarmde boeren, de vloeken van afgebeulde arbeiders, 't hoonlachen van onwillige bedienden en dan allermeest de schande! De schande, dat ze de vrouw is van een slechten man.
"Zet dan uw ijzeren pot op het hoofd, vriend Luiaard, zoo schielijk als uw aard zulks toelaat," zei de kluizenaar, "terwijl ik deze flesschen weg zet, welker inhoud in mijne hersenen spookt; en om het gekletter te verdooven, want, op mijn woord, ik gevoel, dat ik een weinig wankel, stem in met het gezang, dat gij mij hoort zingen; op de woorden komt het niet aan, ik ken ze zelf nauwelijks."
Die dranken wekken zoogenaamd op, d. w. z. ze verdooven het gevoel van vermoeidheid, maar zij nemen de vermoeidheid niet weg en bovendien zij voeden niet. Men past daarbij verkeerdelijk deze redeneering toe: "Ik ondervind er geen nadeel van, dus waarom zou ik het laten?" terwijl men zou moeten redeneeren: "Ik heb er geen voordeel van, dus waarom zou ik het doen?"
Aan Lucia. Ik wil naar waarheid mijne Vrouwe loven, Wier schoonheid roze en lelie bei gelijkt, Ze is als de morgenster, als al wat boven Ons schoon en stralend aan den hemel prijkt. Al kleur en tint van bonte bloemenhoven, Van lucht en groene beemden haar gelijkt, Goud en lazuur voor haren glans verdooven En Amor zelf schijnt door h
Maar hij zag niet op naar de wapens en hij bleef turen naar het Paleis. Onbewegelijk lag hij daar. Gedachte was er niet in hem; alleen gedachtelooze zelfontevredenheid en daarom treurigheid. Drie weken lang had hij geleefd het leven van een roes, om zich te verdooven. Om w
Daar komt bij, dat het door zijne oneindige afwisseling, door zijne telkens nieuwe verrassingen, de nieuwsgierigheid prikkelt en de belangstelling levendig houdt. De zee en het effen vlakke strand onzer kusten vermoeien en verdooven den geest, op wien deze grenzenlooze eentonigheid in het eind als een looden wicht gaat drukken.
Indien, gelijk niet zelden gebeurt, een mannetje zich verweert, of door den kring zijner vijanden tracht heen te breken, dan maakt meestal een kogel, die hem de hersenen doorboort, een einde aan zijn leven, of wordt hij door een lans, die hem in den bek gestooten wordt, opgehouden en gedwongen op het achterste deel van het lichaam te gaan zitten, waarna twee mannen met hunne zware eiken knotsen toesnellen en hem door vele slagen op den kop verdooven of dooden.
"Nu komt het er minder op aan," zeide hij bitter. "Nu heb je immers Peter Dam?" "Ik heb niemand dan u!" liet zij zich onwillekeurig ontvallen. "Niemand, die ik moeilijker missen kan dan u!" Een glans van vreugde straalde even in zijn oogen, doch niet dan om straks weer te verdooven. Snel keerde hij zich naar haar toe en vroeg haar kortaf: "Weet je zeker, dat je genoeg van hem houdt?"
Wij hebben rust noodig na vermoeiende inspanning, maar wij verdooven het gevoel van vermoeidheid door bedwelmende of prikkelende middelen, zoowel bij het rooken van tabak als bij het drinken van koffie, thee en alcoholische dranken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek