Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
"Je verbrandt niet", hel-antwoordde Jan: "ze hale je met ladders 'r uit.... enne dan mag-ie blijve kijke as je in 't huis woont"... "'k Wou dat 't zòo gebeurde", zei Meijer, kijkend de muren langs naar d'opperste ramen, die zwakjes zon-zilverden. "Over dag is geen aarigheid", hoofdschudde Jan. "Waarom niet?" "Dan zie je alleen rook." "Zie je overdag geen vlamme?" "Née hoor.
Maar hij dacht, dat er van hen geen sprake was, dat zij zelven te geerne anderen brandden, dat hij elders moest zoeken. En gedurig herhaalde hij in zich zelven: Raakt het Noorden Kussend het Westen Rampspoed is uit. Vind de Zeven En den Gordel. Laas, sprak hij, in dood, bloed en puinen, Zeven vinden, Zeven branden, Zeven minnen! Mijn arme geest wordt gefolterd, want wie dan verbrandt zijne minne?
Op zijn kamer wil hij de gekaapte halsdoek zoenen en er valt een briefje van Norberg uit, dat hem beter inlicht omtrent Marianne's bezoeker. Na langdurige ziekte gelooft hij zich een ander man, verbrandt zijn gedichten en al wat hem aan de kunst of aan Marianne herinnert. Hij wil nu een ijskoud koopman zijn en jarenlang koestert hij dien waan.
Deschamps wordt niet moede, zijn haat tegen die ellendigen te luchten; hij scheert hen allen over één kam als huichelaars en bedriegers: ranselt hen de kerk uit, hangt ze op, verbrandt ze!
Uit het stedeken Lessines, op de palen van Henegouwen, vielen dagelijks hopen soldeniers op de Vlaamse bodem en deden veel kwaad aan de inwoners ten platten lande. Jan van Namen dit vernemende trekt met enige benden derwaarts, bestormt, verovert en verbrandt Lessines, hetwelk de Graaf van Henegouwen behoorde.
Daar het onderhoud van die molens nog al kosten meebrengt, moet men zich er niet over verbazen, dat in Holland de prijzen der levensmiddelen tamelijk hoog zijn.... Desondanks heeft een oud dichter, Vondel genaamd, in geestdrift over het succes, met de turf verkregen, aan het hoofd van een zijner werken dit hoog welsprekend woord geplaatst: "Gelukkig het land, waar 't kind zijn moêr verbrandt!"
Voor dit schoffelen neemt men een drogen, zonnigen dag waar, omdat het kleine onkruid, dat allicht tusschen de tanden van den hark ontsnapt, dan verbrandt, terwijl het anders, bij vochtig weer, zich licht weder met de worteltjes in den grond vasthecht, en het is juist dit kleine onkruid, waartegen men gestadig strijd moet voeren.
Het vuur verbrandt u wreedelijk: men legt u te koken in een ketel vol vet, in denwelken men oliekoekjes voor Astarte bakt; gij zijt niets meer dan eene worst in Lucifer's panne, een hamelbout in die van Gielgirot, den grooten duivel, want men snijdt u eerst aan stukken!
Wanneer hij in zijn studeerkamer zit en tegen den middag nog niets geschreven heeft, omdat zijn gedachten niet toevloeien of wanneer hij het werk van vier uren verbrandt, omdat het waardeloos is, dan kijkt de dominee eens naar buiten en benijdt den metselaar, die aan de overzijde der straat een zeker aantal voeten metselwerk heeft gemaakt, dat zoo goed en kwaad als het is of wezen kan, vele jaren duren zal.
Nu was het te hooren, dat er een heldendaad was verricht. Ja! spring en schreeuw en jammer maar! Nu verbrandt ze toch, die boschvrouw, die jelui op zijden kussens hebt gezet. Zou zij nu de handen wringen van angst? zou ze nu voor de vlammen vluchten van de eene kamer in de andere?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek