Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 10 mei 2025


Ik hoop intusschen, dat wij hem weer ontmoeten; maar 't zij hoe 't zij, Jonkvrouw! er moet een vroolijk gelaat getoond worden en een liedje gezongen: hoe luidruchtiger wij zijn, hoe minder kwaad vermoeden wij zullen wekken." En aanstonds ving hij aan met een heldere stem een liedje te zingen, waar de inhoud ongeveer van was als hier volgt: DE VEERMAN AAN DE LEK.

Het water rijst, de haven vult zich weder, zij het ook nog langzaam. Nu maakt de veerman zich gereed, om den overtocht te aanvaarden; wel ligt het ranke vaartuig nog een eind van den wal, maar de schipper stapt met zijn hooge laarzen door water en slijk en op zijn rug worden wij van den wal aan boord gezet.

Zijn ambt was u vroeger toegezegd." "Men zal mij toch niet betichten, hem te hebben aangerand," hernam de Jezuïet met trotschheid. "Wat de Vicaris doen zal is mij onbewust. Dit alleen weet ik, dat de aanrander, zekere veerman over de Waal, een bekend werktuig is van Pater Eugenio." "Heeft de schoft geklapt?" vroeg deze met een woesten blik.

Die twee kerels op gevlekte paarden, die Manach el Barscha vergezelden, waren het. De naam dier twee beruchte broeders, stemt met de kleur hunner paarden. Neen maar! Wie had dat kunnen denken! Dat waren dus de Aladschy's! Nu verwondert het mij ook niet, dat de veerman door hen met zweepslagen betaald is geworden. Zij rijden naar Treska-Khan; daar blijven zij in allen gevalle niet.

Thonarr zag er uit als een boef, en Haarbaard sprak tot hem: "Ik geloof, dat gij geen drie dingen bezit; beware! ge hebt niet eens een broek aan." Maar Thonarr wilde, dat de veerman hem over het water zou halen, en hij vroeg hem, wien het schip behoorde, waarop hij voer. "Strijdwolf," sprak Haarbaard, "heeft mij dat schip gegeven.

Zij was gekleed als een boerenmeisje en zij vermoedden niet wie zij was. Maar zij keken haar toch aan, omdat zij er zoo bekend uitzag. Terwijl zij nu met den veerman stond te praten, werd er een stofwolk zichtbaar op den weg, en uit die stofwolk kwam een groote gele calèche te voorschijn. Zij begreep dadelijk, dat die van Borg kwam, dat zij haar zochten, en dat zij nu ontdekt zou worden.

Jan Carels zit aan het Lekkerveer En vaart met zijn pontje al heen en weer: En wie aan Jan Carels geen tol betaalt, Hij wordt met zijn pontje niet overgehaald. Daar roept hem een monnik, een man van verstand: "Ei spoedig! gij veerman! naar d' overkant!" "Mijn pontje is klaar," zegt de vroolijke gast: "Maar heb je nu al in de beurs getast?" "De monniken dragen geen beurs op zij."

De veerman droeg een mantel, die zoo blauw was als de hemel. Hij had slechts één oog, maar dat eene oog was zoo licht als de zon. Want de veerman was Wodan. Hij noemde zich echter niet Wodan, maar Haarbaard, om den langen baard, dien hij droeg, en die hem omsluierde, zooals regenwolken de zon omsluieren en den helderen hemel.

Hij zag hoe hij de delling afstapte met Lowie den veerman, en verdwijnen achter den oever in de boot na een tijdeke stapte hij weer boven al den overkant en ging. Verlinde vorderde nu met vaste grepen naar de Schelde toe en heel luide riep hij met gemaakte lustigheid, naar den veerman: Lowie, vroeg al aan de bezigheid! Vroeg al op wandel!

Hij had den duwboom in de hand zonder dien te gebruiken. Op eens drukte Halef los. Hij had op den boom gemikt, en de kogel trof dien dicht bij de hand van den oude, zoodat de splinters er afvlogen. De veerman gaf een gil, liet den duwboom over boord vallen, en plofte plat op den bodem van de praam neer, waarschijnlijk denkende daar veilig te zijn voor een tweeden kogel.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek