Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Dit woord was de vonk, welke de andere moeder waarschijnlijk wachtte; zij vatte de hand van vrouw Thénardier, zag haar strak aan en zeide: "Wilt gij mijn kind bij u houden?" Vrouw Thénardier maakte een gebaar van verwondering, dat noch toestemming noch weigering uitdrukte. De moeder van Cosette hernam: "Ziet ge, ik kan mijn kind niet naar mijn geboorteplaats medevoeren.
"Toen, zonder haast, vatte hij de pijp, wond ze in zijn rooden neusdoek, borg ze gelijk hij ze voorzeker placht te bergen voorzichtig in zijn binnenzak ... en ... toen, Herman ... ja, toen ... ik word er niet wijs uit jongen ... het is zeker dat ik zeer, zeer moe was. Het gebeurde als in een droom, waarbij ik machteloos moest blijven ... begrijpt ge?
Maar Talurnakto was niet te gebruiken; hij lachte maar en vatte alles op als een grapje. Van eetgerei was ik niet al te best voorzien, en ik zei, dat ze zich er maar zonder moesten behelpen, wat ook heel goed ging. Op een avond, toen we bij elkaar zaten aan tafel, kreeg Talurnakto plotseling een hevigen jeuk op den rug.
"Maar er was 't een en ander gebeurd in den tijd dat ik ziek was: we hadden een anderen pastoor gekregen. Ik vatte opnieuw hoog op en probeerde nog eens, of ik niet gedaan kon krijgen dat de tijd voor de kinderen niet heelemaal verloren zou gaan en dat ze zooveel mogelijk profijt zouden trekken van hun kastijdingen.
"Ik wilde een vuurtje stoken.... 'n boschvuurtje." "Zoo, en dan 'n boschbrandje zeker?" "Zeg, weten jullie, dat wij laatst brand gehad hebben?" zei Frieda, "we brandden de bladluisjes van de planten af, en opeens vatte 't gordijn vlam.
Haar breede rug, dien hij nu zag wegschuiven vóor hem, scheen hem de beleediging te zijn van eene onverschillige verachting. Hij sprong toe. Hier, riep hij, gij zult luisteren, kanalje! Hij vatte haar bij den arm en rukte haar naar voren. Ze struikelde in haar kleed. De zijde slag-ruischte. Nog rukte hij. Ze viel op hare knieën. Ze zei niets. Ze had niet gegild.
Hans kwam niets dichter bij de paarden, en de veldwachters hoorden hem niet. En toch gaf hij het nog niet op. Och, och, dat touw, hij moest het hebben! Juist stoof hij weer eene bocht van den weg om, toen iemand hem bij den arm vatte en tegenhield, 't Was vrouw Teunissen, de vrouw van den kruidenier, je weet wel.
Redwood vatte haar hand, en leidde haar naar de sofa, terwijl hij nadacht hoe hij zich het best verdedigen kon. "O, 't is niets, lieve," zei hij; "'t is niets hoor. Je bent alleen wat overspannen. 't Komt door dien goedkoopen kinderwagen. Ik heb een man, die altijd achter een ziekenstoel loopt, besteld om morgen hier te komen met iets stevigers."
De man zag er ongemeen treurig uit en ging, tegen zijne gewoonte, zeer langzaam voort, alsof hij uit eene zware ziekte ware opgestaan. De oude Pelkmans, hem genaderd zijnde, vatte hem bij den pols en sprak; «Niet ziek, hoop ik? Er scheelt toch iets aan; uw pols slaat zoo langzaam. Wat hebt gij, vriend?»
"Ja," antwoordde Cyprianus; "maar hij heeft niets ontdekt, wat hem op het spoor van den vluchteling kon brengen." "O!" riep John Watkins uit, "ik zou vijfhonderd, ik zou duizend pond sterling willen geven, wanneer men den schoft vatte." "Dat geloof ik wel, mijnheer Watkins," zei Hannibal Pantalucci. "Ik vrees echter dat gij uwen diamant en ook den dief nimmer wederziet!" "Waarom dat?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek