United States or Palau ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij stond op, nam het valies, en sprak tot Luth: "Mijn goede vriend, gij schijnt mij toe, een verstandig man te wezen; neem dezen verzegelden mantelzak en geef dien aan den baljuw, den heer Weber, opdat hij daarmede handele, zoo als 't hier te lande als recht geacht wordt." Luth ontving een geschrift daarbij, en aldus was die zaak afgedaan.

In de straat la Verrerie gingen zij voorbij Courfeyracs woning. "Dat komt goed uit," zei Courfeyrac, "ik heb mijn beurs vergeten en mijn hoed verloren." Hij verliet den troep en vloog de trap op. Hij nam een ouden hoed en zijn beurs. Tevens nam hij een vierkanten koffer ter grootte van een valies, die onder zijn vuil linnen was verborgen.

Eindelijk kwamen zijne zenuwen tot bedaren, en even als iemand die uitgeput is door een overdadig genot, liet hij zich in zijn armstoel nedervallen. "Hoe laat is het toch?" vroeg hij na eenige oogenblikken stilte. "Drie uur," antwoordde ik. "Wat! dan heb ik mijn middagmaal mooi verzuimd. Ik sterf van honger. Aan tafel! En dan...." "En dan?" "Zult gij mijn valies pakken." "Wat?" riep ik uit.

Toen hij aldus ruim een halfuur gesproken had, boog de redenaar naast de tafel neer en haalde één voor één uit het valies de voorwerpen te voorschijn, die hij zijn aanhoorders wilde laten zien.

Op elk station vonden deze boden een plaatsvervanger op een versch paard, die gereed stond om aanstonds te vertrekken. Na de brieven ontvangen te hebben, rende deze postillon weder met de snelheid van den wind voort, om bij de eerstvolgende herberg zijn valies aan den daar wachtenden ruiter toe te werpen. Deze koeriers werden Angaren geheeten, en voor de snelste ruiters ter wereld gehouden .

Met groote moeilijkheden had ik dien dag te kampen. De Coronel gaf mij te kennen, dat hij dien avond nog in Trinidad moest arriveeren en hij dus zeer snel op weg ging, hij kon dus niet op mij wachten en ook zijne soldaten hadden geen tijd om mijne pakmula met het valies onder hunne hoede te nemen, ik moest dus zelf maar zien hoe ik verder kwam.

Ik besloot een muilezel te koopen en deed dat in het eerste dorp; ook schafte ik mij een valies aan en ik begon mijzelf een man van gewicht te vinden. Den derden dag ontmoette ik een man, die langs den weg liep te zingen. Naar zijn uiterlijk te oordeelen, was het een koorzanger. "Wel mijnheer!" riep ik, "dat gaat best. U schijnt hart van uw vak te hebben." Hij antwoordde, dat hij koorzanger was.

O, wacht!" riep Leontientje, toen ze haar valies zag. En haastig het openend haalde zij er een mooi-glanzenden kartonnen zak met gouden letters uit en bood dien Cordúla aan. As 't ou blieft, tante, 'k da uit Parijs veur ou mee gebrocht." Ha moar jongens toch, wat es datte?" riep Corduula, met een plotselinge kleur over haar grauwe wangen den schitterenden zak openend.

"Een neger geadverteerd," antwoordde een van de groep kortaf. Mr. Wilson, want zoo heette de oude heer, stond op, en nadat hij zijn valies en parapluie te recht had gelegd, haalde hij zeer bedaard zijn bril uit en zette dien op zijn neus. Dit verricht hebbende las hij het volgende: "Weggeloopen van den ondergeteekende mijn mulat George.

De vreemde snoes deed alsof hij het niet merkte en, dicht aan de vaart getreden, scheen hij al zijn aandacht te wijden aan een voorbijvarende trekschuit, welke hij dolgraag "volk mee" had toegeroepen, had hij zijn valies en jas maar gehad. Mevrouw Deluws oogen schoten vonken uit; zij kneep Mina in den arm.