Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Het innerlijk-gezonde van het volksgestel komt uit in krachtigen gang en rechte houding, en zijn vroolijkheid in de felle kleuren van zijn kleedij, die paars tegen vuurrood, groen tegen geel, blauw tegen oranje blinkt in de zon.
Zooals een vuurge bloem, diep in de scheemring van een kamer, waar niets anders is, bloeit, vuurrood zoo groeide zij in de gedachte. En zij verhief zich, en trok zich zacht uit, het kleine dasje en haar wol'ge jak, en rok en broek en kousen. En haar hemd trok zij over haar hoofd en armen heen. En zij bleef nog wat denken in de scheemring onder de zoldring.
De lezeres kwam plotseling overeind, wierp het blad weg, waardoor een vuurrood hoofd voor den dag kwam en antwoordde, met een comische mengeling van plechtigheid en bedwongen pret: "Je zuster!" "Jij!" riep Meta en liet haar werk vallen. "Het is héél goed," zei Amy critisch. "Ik wist het wel! ik wist het wel!
Haar klein hoofd zwoegde onder eene groote toque met een paradijsvogel. Een gouden halsketting, die het dubbel kon wegen van dengenen dien zij altijd droeg en waarmede zij, geloof ik, ook sliep, hing over hare schouders, en haar japon was vooral niet minder dan vuurrood. De kleine Hanna was gelukkig in 't wit, maar lag ook al aan een gouden ketting.
Maar in zijn ontroering deed hij 't zoo onhandig, dat de verfborstel van tusschen zijn vingers wegglipte en met een spat op den grond viel. Och Hiere! kreet Fonske en haastte zich den ladder af. Daar stond hij vlak vóór zijn jonge beschermster. Vuurrood, met schuwe-schaamte-oogen, keek hij haar even aan en sloeg dan weer den blik ten gronde.
Sprotje wou iets zeggen; toen begon ze opeens hartstochtelijk te huilen; zij wist niet, waarom zij haar moeder, die haar toch verdedigde, zoo brandend haatte in die oogenblikken. Coba stond schril op; het schreien stond ook haar nader dan het lachen en zij zag vuurrood "'k Zal 't moe zeggen," bracht ze uit, en zonder groeten ging ze heen.
Elsje werd vuurrood en beet zich op de lippen. "Ik geloof heusch," vervolgde de onverbiddelijke Cécile, "dat je er bizonder op let, wat Frits zegt. Louise heeft het ook opgemerkt, is het niet, Lou?" "Ja natuurlijk," zei Louise. Elsje zweeg, maar de kleur op hare wangen werd donkerder en hare oogen schitterden van verontwaardiging en angst.
"Een graaf!" zegt Kaatje, vuurrood geworden: "Is hij een graaf! Ben ik bij een.....?" "Jawel, dat zeggen ze allemaal. 'En mooi ding! 'En graaf met 'en apetheek. 't Is schande!" "Voor vier duiten drop!" grinnikt de molenaar. "Nee maar gekheid is gekheid;" herneemt Careltje die geen gekheid verstaat: "Ze hebben niewaar Kaatje gisterenavond visite gehad?" Kaatje knikt "Zie-je, gesmuld en gebrast!
»O! ik maak 't best, heusch,« zei Rose, hem in de rede vallend, »maar boven ligt een arme man; tante wou graag, dat u eens naar hem keek.« »O ja, mooi,« zei de dokter, »daar heb ik van gehoord. Dat is jouw werk, nietwaar Mr. Giles?« Mr. Giles, die met zenuwachtige bewegingen de theekopjes op hun plaats schikte, werd vuurrood en zei, dat hij de eer had gehad.
De boer, die heel den ochtend in de herbergen van 't dorp gezeten had, kwam aangeschoten, met vuurrood gezicht en waterige oogen binnen, en hakkelde ook dat er te te te te veel volk was op den vlasgaard en te te te weinig op den dem; kortom er werd besloten dat zij na de noenstondrust allen samen naar den dem zouden gaan, en eerst later, nadat zij daar goed opgeschoten waren, de laatste bundels van den vlasgaard weghalen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek