Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 november 2025
Nooit heeft iemand kunnen zeggen dat ik mijn wapenen door een schijn van lafheid of valsheid heb besmet. En zult gij het zelf zijn, o Koning! die mijn eer de eer uws broeders zult schenden? Zult gij mij tot een verrader maken en zal het hoofd uws broeders onder de naam van valsridder bukken moeten?
Sterke vijanden als gij, zijn mij, bij Mithra, liever dan zwakke vrienden! Ik wil u onverlet naar uw land laten trekken. Maar blijf niet te lang in mijne nabijheid, anders kon de gedachte aan de wraak, die ik mijns vaders ziel schuldig ben, mijn toorn wel eens doen ontwaken, en dan zou het einde uws levens niet verre zijn."
Ik gevoel mij zelfs vereerd, want in sommige opzichten ben ik uws gelijke niet, maar ik kan u niet liefhebben, en ik kan niet met u trouwen, en ik geloof dat het maar het best is u dit ronduit, eens en voor altijd, te zeggen," en werktuigelijk ging zij voort met kuiltjes te graven. "O, zeg dat niet," riep hij bijna kermend uit. "Om Godswil, zeg dat niet!
In verslagenheid proefde ik het vleesch en verslond het in stilte, met ruime bijvoeging van bier, melk, eieren en boterhammen.... O, hollandsche keuken! Wat hebt gij mij een last gegeven! Gij vindt nergens uws gelijke, dunkt mij, of het moest zijn in de spaansche pablas, de duitsche ham of de arabische koeskoes.
"Het is onmogelijk," riep Prins Jan, met geveinsde verbazing, "dat een zoo dapper ridder een onwaardig of ongehoorzaam zoon zou kunnen zijn!" "En toch is dit het geval met Wilfrid, mijn Vorst," hernam Cedric. "Hij heeft mijne vreedzame woning verlaten, om zich onder de weelderige edelen aan het hof uws broeders te mengen, waar hij de ridderkunsten geleerd heeft, waarop gij zoo hoogen prijs stelt.
Hij bleef voor den haard staan, en met de pook in het vuur stootende, dat de vonken omhoog vlogen, zeide hij; "Heden middag, zooeven, toen ik bij haar was!" "Weet gij ook, dat het uws vaders ring is, Army?" De jonge man keerde zich plotseling om. "Neen, mama, dat heeft grootmama mij niet gezegd; zij sprak slechts in het algemeen over de beteekenis van het wapen en "
Hoe zou Hij, de Algenoegzame in zichzelf, ook ooit van menschenhanden gediend worden als iets behoevende? Hij, die u, gedurende al de dagen uws levens, al uw tijd en al uw oogenblikken schenkt, hoe zou Hij ooit een dag of een deel van een dag uit uw hand kunnen ontvangen? Veeleer sluit het denkbeeld van zijn Sabbath het tegendeel in.
Neen Sander, schrik maar zoo niet; dat geldt niet u of een van uws gelijken; hoor maar, hij vraagt u weer vriendelijk: "En hoe heet je vader?" "Dat weet ik niet," is het antwoord. "Maar jij, hoe heet jij?" "Sander Zwarte." "En wat doet je vader?" "Hé, hé," grinnikt de jongen, "moeder zeit zuipen." "Maar wat is hij van zijn ambacht?" "Ambacht?" grinnikt het kind.... daar had hij nooit van gehoord.
"Ach, heer oom," smeekte Willem, "heb deernis met mijne arme nicht! Het denkbeeld uws doods verscheurt haar het hart. Al wat zij zeide, werd haar ingesproken door de dankbaarheid, door de zucht om iets tot uw geluk op aard© te mogen bijdragen. Nu verstoot gij haar en jaagt haar weg! Zij kan dwalen, maar zulke wreede straf toch heeft zij niet verdiend."
"Morgen zult gij het geld hebben; maar ik zeg je, als het kind slecht bejegend wordt om die ééne week verzuim, zoo slecht, vrouw Jool! dat 'het heele dorp' zooals gij zegt er schande van spreekt, dan komt die slechte behandeling van uwe of uws dochters zijde, en dan blijft het kind niet bij u, daar kan je staat op maken. Als ik morgen of overmorgen kom zal ik er naar informeeren, reken daarop!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek