United States or Bolivia ? Vote for the TOP Country of the Week !


U kunt me toch niet verbieden van u te houden " "Mijnheer Mordtmann! Wat is dat leelijk van u! En hoe dom van u onze vriendschap te bederven. Wilt u mij uitlaten?" "Ik heb niet anders gezegd, dan wat u al wist," antwoordde hij eerbiedig en neerslachtig, terwijl hij de deur voor haar openmaakte; "mag ik u naar de stad brengen?"

"Gij hebt gelijk, mijn vriend," sprak hij, "ik laat mij te lichtelijk vervoeren; maar gij weet het, er zijn driften welkers ingevingen men niet kan wederstaan. Ik zal mijn wapen daar weder aan de wand hangen; nu zult gij mij toch uitlaten, want ik moet heden nog naar Torhout om vee." "Nu wil ik u niet langer wederhouden, alhoewel ik weet dat gij heden niet naar Torhout zult gaan."

Echter blijft hij zich wel bewust van de grenzen die hij hier moet in acht nemen: "van den alder quaetsten willic swighen". Hij heeft niet de onafhankelijkheid van geest, waarmede de onbekende leek zich tegenover kerk en priesters durft plaatsen; hij wil of durft zich niet zoo uitlaten als deze over Mariadienst, mirakelen, heiligenbeelden, vervolging om den geloove.

"Ja, van avonturen houdt gij, dat is bekend." "Ik heb ze ditmaal niet gezocht, dit verzeker ik u op mijn woord. Dan, eer ik ze u vertel, moet ik weten of ik mij veilig kan uitlaten in tegenwoordigheid van een derde. Ik had, om de waarheid te zeggen, op een tête-

Met uitzondering van een reeds bejaard en min of meer geheimzinnig wezen, wier aangezigt men zelden of nooit aanschouwde en wier kleeding half naar die van eene schoonmaakster, half naar die van eene marketentster zweemde, hield de dokter geene vrouwelijke dienstboden na, maar wel, behalve een koetsier in groot tenu, die 's winters met eene beerenvacht om de schouders op den bok van zijn rijtuig zetelde en in alle jaargetijden zijn tweespan mende, een livereidragend huisknecht, die antwoordde op den naam van Jakob en speciaal belast was met het aandienen en uitlaten van bezoekers.

Ja, misschien was 't volstrekt zijn plan niet haar te trouwen, en wilde hij een rijker meisje hebben. Het vraagstuk van het geld bleef haar nu voortdurend bezighouden. Al meer dan éens in de laatste dagen, had zij haar vader naar een staat van haar bruidschat willen vragen. Maar telkens had zij niet goed gedurfd; zij kon zich over haar liefde tegen haar vader nog maar niet uitlaten.

"Wat moet jelui?" vroeg de meid. "Hier heb je den sleutel van de school; monsieur zei, dat we dien aan jou moesten geven en je moet ons door de voordeur uitlaten!" De meid begreep er niets van, maar deed de voordeur voor hen open. We waren op onzen gewonen tijd in school en vonden monsieur erg afgetrokken. De plaatsen van Jacques en Henri bleven onbezet.

"Maar," herneemt Appelman, "niemand zal mij van overdrijving of vleierij beschuldigen, als ik zeg, dat ik den Heer Witsen houde voor een fijn diplomaat: voor iemand, die weet te doorzien wat voor den kortzichtige verborgen blijft ja, die misschien in 't geheim is." "Waarom niet? Maar zoo dit laatste het geval ware, dan zou daaruit alleen volgen, dat ik mij over het onderwerp niet mocht uitlaten."

Vooreerst, Pyramus moet een zwaard trekken om zijn eigen te dooden; en dat kunnen de dames niet verdragen. Hoe zul je dat verantwoorden? TUIT. Sapperment, dat is een kwaad ding! SLOKKER. Ik geloof, dat wij, alles wel beschouwd, dat doodsteken er maar uit moesten laten. SPOEL. Neen, geen zier er uitlaten; ik heb een inval om alles in den haak te brengen.

Ik zal mij daarover niet uitlaten; hoe het zij, het menschelijk overblijfsel is daar, omringd door het werk zijner handen, die bijlen en bewerkte vuursteenen die het steentijdperk gevormd hebben; misschien is hij hier gekomen gelijk ik, als reiziger, als ontsteker van het licht der beschaving, maar aan de opgegeven oudheid van zijn bestaan kan ik niet twijfelen."