Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
De aardigheid was er af. En ik antwoordde niet. Dat duurde drie, vier, vijf dagen. Toen in een koffiehuis, zittend met iemand, die de grap zeker niet kon uitgehaald hebben, liet ik het briefje lezen. "Kerel je bent gek, dat is de brief van een meisje." "Ja, ja, maar ik maak me niet belachelijk." "Wacht eens even! Aannemen!" "Wat ga je doen?" "Dat zul je zien. Kelner, het adresboek."
De zakboekjes werden uitgehaald en het reisjournaal begonnen; maar men stond verbaasd, dat men zoo weinig had op te teekenen, en Polsbroekerwoud was genoodzaakt punctum te zetten op de vijfde bladzijde van zijn journaal in folio, hoewel hij eene beredeneerde opgave gedaan had van de waarde der spijzen en dranken, die men in den loop des dags, deels uit behoefte, deels uit weelde, deels uit verveling, had gebruikt.
Toen niet lachen, hoor toen zocht Ida al haar goed bij elkaar: kastje, kapstokken, boekenplank, schooltasch, naaidoos, alles werd uitgehaald en leeggemaakt. Uit alle hoeken van het huis werden nog losse, verdwaalde stukken goed bij elkaar gescharreld. En dat heele rommeltje spreidde Ida in een grooten kring op den vloer uit.
"'t Is onmogelijk een kwartier uurs te wachten," zei Madeleine tot de omstanders. "Het kan niet anders!" "Maar dan zal het te laat zijn. Ziet ge niet, dat de kar steeds dieper zinkt?" "Inderdaad!" "Luistert," hernam Madeleine, "er is nog ruimte genoeg voor een man om onder de kar te kruipen en ze met zijn rug op te lichten. In een halve minuut zal de arme man er onder uitgehaald zijn.
Zoo bakt men de pastei, en als zij gaar is, wordt het deksel er rond uitgesneden, en de doeken er uitgehaald en de ragout met de saus er ingegoten, waarop men het deksel er weder op legt. Men noemt dit eene blinde pastei.
Ik moest dus, zonder dat ik er iets tegen in kon brengen, vernemen, dat ik een grooten »schurkenstreek" had uitgehaald, en toen ik er over nadacht, moest ik de waarheid van die beschuldiging erkennen. Ik schaamde mij nu halfdood over mijne handeling, waardoor bijna zoo'n kostbaar menschenleven was verloren gegaan.
Flipsen had altoos nog een kijkje op Dik, want hij was nog niet vergeten, wat Dik in zijn jeugd voor streken had uitgehaald. "Goeden avond, Dik!" zei hij. "Dag Flipsen," was het antwoord. "Wat is er van je dienst?" "Niet veel moois, man. Ik kom je waarschuwen, dat je wel wat beter op je zoontje mag passen, want 't is erg, zooals hij op het dorp huishoudt."
Hij vond dien echter niet thuis, zooals hij mij verhaalde, toen hij terugkwam." "En hoe staat dat nu in verband met de beschuldiging?" "Den volgenden morgen werd mijn arme Pieter met schout en dienders de deur uitgehaald. Men had het lijk van den scheepstimmermansbaas op den singel vinden liggen, met een messteek doorboord.
Wij hoorden niets meer van Carmen. De Dancaïre zeide: Een van ons moet naar Gibraltar gaan, om wat van haar te weten te komen; zij heeft zeker iets op touw gezet. Ik zou wel gaan, maar ik ben te Gibraltar te veel bekend. De eenoogige zeide: Ook mij kent men er; ik heb er zooveel grappen met de Kreeften uitgehaald. En daar ik slechts één oog heb, ben ik moeilijk te vermommen.
Ik ben tot zeven uur in den morgen bezig geweest met het spoor van dien Russakoff te zoeken, en daarna heb ik geslapen. Wat voor nieuwe dwaasheid hebt gij en de rest van het Ministerie dan weer in mijn afwezigheid uitgehaald?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek