Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Zoo God mij helpt, en gij mijn vuist, op Libans hoogste kragen , of vielender omtrent mij duist , nog wil, nog zal 'k het wagen. 2 Punttoppen, kamlijn. 3 Duizend. De zonne vecht! Het noordervolk komt woedend opgestoven, de diepten uit, afgrijzelijk verbolgen. Bergen boven malkanderen zij werpen gaan, in 's hemels aangezicht: den al te schoonen dag uitdoen, en dooden 't zonnelicht!
Oswald, de schenker, hernam bescheiden, "dat het nauwelijks een uur geleden was, dat de klok het sein voor het uitdoen van het licht geluid had;" een slecht gekozene verontschuldiging, daar zij gewag maakte van een onderwerp, dat zoo onaangenaam voor Saksische ooren was.
Dien achtermiddag lag er een zoete stilte ver over de velden, waar de boeren in menigvuldigheid de patatten aan 't uitdoen waren. Nu en dan puntte er door de koperen-zonlucht een wildeganzen driehoek naar het Zuiden, en hoog in het Oosten plakten witte wolkskens. En hei! op de Nethe, vóór Pallieters huis, lag een verschgeschilderde tjalkboot gemeerd!
Ik stond op en deed open, meteen liep een straal water over mijn hand. "Japi", zei de man. "Kom binnen", zei ik weer. Daar stond i; 't water liep van alle kanten uit zijn kleeren en van z'n hoed. "'t Regent nog al", zei Japi, "mag ik even mijn jas uitdoen? Wacht, dan zullen we dit eerst neerzetten."
Ik zou den dief zijn opperste kleed afnemen, sprak de oude. Goed, sprak Uilenspiegel; daarna nam hij den hond in den arm en ging er mee naar den stal, alwaar hij hem opsloot met een been. Hij nam het vel van den dooden hond en, bij de oude terugkomend, vroeg hij haar of zij bij heur woord bleef, dat zij het opperste kleed zou uitdoen van dengene die at zonder betalen. Zeker, antwoordde zij.
Stille nam hij haren hoed en haren mantel, en ze moest seffens hare schoenen uitdoen en lederen slofjes aansteken. Waar ge warme pootjes mee houdt.... Ze waren alzoo geheel thuis. Ze gingen zitten bij den heerd en Johannes wakkerde 't vuur aan, zoodat de vlammen opkrulden en iedermaal een laaie klaarte deden opgloeien in de schemergrijze kamer. Ze zaten naast mekaar.
Ik ging na het ontbijt naar den salon en zette mij aan het werk; ik bleef tot vijf uur zitten schrijven. Of ik het aan mijn lichaamstoestand moest toeschrijven wist ik niet, doch ik voelde op dat oogenblik een groote hitte, zoo zelfs, dat ik mijn bovenkleed moest uitdoen.
Blijkbaar had men mij begrepen; ik hoorde welbekende dankbetuigingen: en toch, in plaats van de trap te bestijgen, scheen men nog iets van mij te willen weten. Ik begreep niet wat men verlangde; maar eindelijk kwam het gebarenspel de taal te hulp, en nu begreep ik het. Moeten wij onze sandalen in den tuin uitdoen, of is het goed, als wij ons eerst onder de veranda ontschoeien?
"God geve dat de anderen gelukkiger zijn!" zeide Rudolf, toen hij, na een rit van bijkans twee uren, met Alonzo op den voornoemden zandweg kwam. "Wij kunnen nu de lantaarn wel uitdoen," vervolgde hij: "het is hier veel lichter dan in het bosch, en de lucht begint in het Oosten al helder te worden." "Geen hoop verloren!" zeide Alonzo: "Wij zullen de paarden nu in een kleinen draf zetten.
Bezie mij, vervolgde hij, bezie mij dien vogel eens, die, voor een halven gulden, ons wambuis en ons hemde wil uitdoen! Daarom moet men schaamtevrij zijn; heel zijne plunje is geen drie duiten weerd. Maar de baas blies door zijnen neus van woede. En Uilenspiegel wipte maar altoos bollekens brood naar zijn aangezicht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek