Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
Zonder voorover te komen, lui blijvend in haar donkeren hoek, begon ze. Dommelig kwam haar stem de schaduw uit, evenals 't gekoer van een doffer rolde het zangetje uit haar overvloedig vleesch... Madre de mi corazon... Moeder van mijn hart. Haar mond ging bijna niet open. Ze zong haar zuchtend liedje met een stemmetje dat ze teeder en zacht wist te maken voor de gelegenheid.
Want zie: nóg voor mijn oogen staat Uw schoon gelaat geteekend, Der wangen teeder incarnaat Als roze uit windselen brekend, De schijning van Uw voorhoofd klaar, Dat, bij de kroon van donker haar, Is wonder-wit afstekend.
Zij worden niet moe hem te liefkoozen en streelen hem teeder de wieken, als een forsche, sterke moeder die haar kindje in de armen heeft. Hij had zich verzadigd en aan een bron in de bergen zijn dorst gelescht.
Daar ik echter mijzelf als de eerste oorzaak van zijn handgrepen beschouwde, vergaf ik ze hem. Een vrouw verontschuldigt ook de slechte daden, die haar schoonheid doet bedrijven. Wat zou ik hem anders slecht gevonden hebben! Gedurende twee of drie maanden was ik tamelijk tevreden over hem. Hij had altijd galante manieren en scheen mij teeder te beminnen.
Deze zucht, naar de beminde dingen is als het testament der ziel: wie jong is en verre van zijne geboorteplaats in een groot gevaar verkeert, zal altijd gevoelen, hoe zijn geest een droevig en teeder vaarwel toewerpt aan al wat zijn hart betreurt en vreest te zullen verliezen.
Zal het kind eenig denkbeeld krijgen van God dan moet de opvatting van het goddelijke tot hem komen in een gewone, menschelijke gedaante. Gij kunt hem leeren van een Vader, die teeder is en liefhebbend, want dit geeft hem een denkbeeld dat hem reeds bekend is door de liefde van zijn eigen vader.
En hij wachtte niet meer op antwoord; hij was tevreden en zag teeder neer op het hoofdje, dat zoo gelukkig aan zijn schouder lag.... zóó gelukkig, dat zij plotseling in tranen uitbarstte. "Het is niets," zeide zij echter dadelijk om hem gerust te stellen, het is alleen van geluk...." en zij lachte hem toe met stralenden blik en wischte haastig hare tranen weg.
Ze hebben de ure gekend, dat ze bloosden over hun eerste kleine leugen. Hun conscientie was nog teeder. Maar nu zijn ze op; ze zijn weg; ze zijn een uitgebranden haard gelijk. Schimmen, geen menschen meer. Ze zijn er nog; maar het is, alsof ze er niet meer waren. Ze zijn zedelijk, ze zijn als personen, ze zijn in hun karakter vernietigd. Vernietigd tot onherkenbaar wordens toe.
De uitdrukking in zijn oogen verwarde haar: zij had die er nog nooit in gezien: zijn blik was zoo vriendelijk, zoo teeder bijna.... Maar zij begreep het nog niet.... er was toch immers een andere?.... Ik had niet moeten spreken van moed, ik had moeten zeggen, dat ik zoo dankbaar ben, zoo dankbaar, voor wat 'k opeens heb begrepen.
Zonder blooheid proefde ik, terwijl ik zacht de vlam wegademde van den drank; hij was prachtig! „Roeren zich daar in suizeling teeder en met ruischen de smaragdene blaadren der palmboomen, als gestreeld door den adem des morgenwinds? Opkomend uit den slaap heffen zij zich en bewegen en fluisteren geheimzinnig van de wonderen, die zalige harptonen als uit verre verte verkonden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek